انجمن کامپیوتر ایران

در سال‌‌های اخیر، دمای بالا و توان مصرفی زیاد در پردازنده‌های چند‌هسته‌ای به یک چالش اساسی برای سازندگان و کاربران این پردازنده‌ها تبدیل شده است. با رشد دمای پردازنده، هزینه‌های خنک‌سازی و مصرف توان افزایش یافته و طول عمر پردازنده کاهش می‌یابد. مطالعات ما نشان می‌دهد که تا کنون هیچ یک از راهکارهای مدیریت دمای مطرح شده در سطح سیستم‌عامل، آگاهی از وجود زمانبند ربایش کار در برنامه‌های موازی را در نظر نگرفته‌اند. در این تحقیق، یک الگوریتم مدیریت دمای پویا در سطح سیستم‌عامل پیشنهاد شده است که در اجرای برنامه‌های موازی ربایش کار، دمای پردازنده را کمتر از محدودیت درخواستی کاربر مدیریت می‌کند. از این رو، ما دو مدل دمایی و کارایی را جهت پیش‌بینی دمای آینده و تخمین میزان تغییرات کارایی برنامه پیشنهاد دادیم. با استفاده از مدل‌های پیشنهادی، الگوریتم پیشنهادی تعداد هسته‌های فعال و فرکانس پردازنده را به نحوی تعیین می‌کند که دما پایین‌تر از محدودیت دمایی تعیین شده نگه داشته شود و کمترین آسیب ممکن به کارایی برنامه وارد گردد. آزمایشات بر روی سیستم واقعی نشان داد که الگوریتم پیشنهادی به طور میانگین 28 درصد کارایی بالاتری از الگوریتم آگاه از همسایگی داشته و برخلاف این الگوریتم، هرگز از محدودیت دمایی تعیین شده تخطی نمی‌کند.