در این مقاله به بررسی تصمیم‌پذیری رابطه شبیه‌سازی دوتایی پیش‌ترتیبی بین سیستم‌های بلادرنگ همروند پرداخته می‌شود. رابطه شبیه‌سازی دوتایی پیش‌ترتیبی یک رابطه هم‌ارزی است که برای مقایسه سرعت عملکرد بین دو سیستم بلادرنگ مبتنی بر مدل خودکارهای زمان‌دار کاربرد دارد. تصمیم‌پذیری رابطه شبیه‌سازی دوتایی پیش‌ترتیبی قبلا برای سیستم‌ها و مؤلفه‌های بلادرنگ ترتیبی، با استفاده از گراف ارزش‌دهی منطقه نتیجه شده است. از آنجا که اغلب سیستم‌های بلادرنگ موجود در طبیعت ماهیت همروندی دارند، در این مقاله به فرض همروندی سیستم‌های بلادرنگ با استفاده از تکنیک دست‌تکانی، تصمیم‌پذیری رابطه شبیه‌سازی دوتایی پیش‌ترتیبی با استقرای ریاضی نشان داده می‌شود. نتایج نشان می‌دهد که رابطه شبیه‌سازی دوتایی پیش‌ترتیبی تحت ترکیب موازی با هر خودکار زمان‌دار دیگر بسته نیست. این رابطه با شرط وجود رابطه شبیه‌سازی دوتایی قوی بین گراف‌های ارزش‌دهی منطقه؛ حاصل از ترکیب موازی دو فرایند زمانی و همچنین برقراری تابع تعویض ترتیبی بین گره‌های مشابه دو گراف منطقه برقرار است.

در اين مقاله يک ساختار دومنظوره جهت تعيين مسير خودروهاي درحال حرکت و ارسال اطلاعات ترافيکي خودروها ارائه شده است. به منظور کمينه نمودن زمان سفر، مکانيزم ارائه شده خودروها را به مسيرهاي داراي چگالي خودرويي پايين‌تر هدایت مي‌نمايد. اما با توجه به چگالي پايين اين مسيرها، چنانچه بسته‌هاي اطلاعات ترافيکي از اين مسيرها ارسال گردند، با توجه به احتمال بالا در گسستگي شبکه خودرويي، نرخ ارسال موفق اطلاعات ترافيکي پايين مي‌آيد. از اينرو راهکار ارائه شده به گونه اي طراحي شده است تا بتواند همزمان با تعيين بهترين مسير حرکت خودروها، به طور مداوم پيوستگي راديويي مسيرها را نيز تخمين زده و از مسيرهاي با بيشترين احتمال پيوستگي راديويي در شبکه بيسيم بين خودرويي براي انتقال اطلاعات ترافيکي استفاده نمايد. اساس کار راهکار ارائه شده بر ايجاد يک لايه همتا به همتا بر روي شبکه بيسيم بين خودرويي بنا نهاده شده است. از ويژگيهاي مهم اين سامانه، سرعت بالا و سادگي محاسبات و سربار کم براي تشکيل لايه همتا به همتا، استفاده بهينه از پهناي باند محدود شبکه هاي بيسيم بين خودرويي، عملکرد مناسب سامانه در ضريب نفوذهاي پايين و کارکرد مناسب در کاهش زمان سفرهاي شهري، به ويژه در شرايط ازدحام شديد مي باشد.

کنترل توپولوژی، روش مهمی برای بهینه‌سازی مصرف انرژی و افزایش طول عمر در شبکه‌های حسگر بی‌سیم با چگالی بالا است. هدف از کنترل توپولوژی ساده‌سازی گراف شبکه است که موجب کاهش مصرف انرژی می‌شود اما ممکن است کنترل توپولوژی افزایش تاخیر و کاهش ظرفیت شبکه را بهمراه داشته باشد.اکثرکارهای ارائه شده در این زمینه برای تامین معیارهایی نظیر تاخیر، تداخل و ظرفیت شبکه روشی را ارائه نموده‌اند. در این مقاله روشی پیشنهاد شده است که توانسته با توجه به انرژی مصرفی، انرژی باقی مانده گره‌ها و محاسبه میزان انحراف معیار انرژی مصرفی، به طور توام تاخیر، تداخل و توزیع مصرف انرژی را برای ایجاد یک معیار جدید در نظر گیرد و یک توپولوژی با تامین محدویت تاخیر ارائه دهد.نتایج شبیه سازی نشان می‌دهد که روش پیشنهادی در مقایسه با کارهای موجود در عین تامین محدودیت تاخیر، مصرف انرژی را کاهش داده و موجب افزایش طول عمر شبکه می‌شود.

این مقاله دربردارنده‌ی نتایج تحقیقات و اندازه‌گیری عملی خدمات ارائه‌شده‌ی شرکت تحویل محتوای آکامای است که توسط نویسندگان مقاله عرضه می‌شود. این شرکت در حوزه‌ی تحویل محتوا پیشتاز بوده و بالاترین سهم را در بازار دارد. اندازه‌گیری‌های انجام شده با هدف درک کارایی از نقطه نظر کاربران ایرانی صورت گرفته است. آزمایشات در تابستان 92 انجام شده و دوره‌ی اندازه‌گیری شامل اندازه‌گیری‌های روزانه در فواصل زمانی دو ساعته بوده است. از آنجایی‌که برخی کاربران با استفاده از آدرس IP غیر ایرانی (استفاده از VPN) اقدام به دریافت محتوا می‌نمایند، اندازه‌گیری‌ها در دو حالت بدون VPN و با استفاده از VPN نیزانجام شده است. نتایج حاصل از اندازه‌گیری بسیار جالب و قابل تامل می‌باشد مثلاً بهترین زمان دریافت فایل در بازه‌ی زمانی 10 صبح تا 12 ظهر به زمان استاندارد ایران برآورد شده است. نتیجه‌ی جالب دیگر بالا بودن زمان پاسخ در طول ساعات شبانه‌روز است که مؤید غیر بهینه عمل کردن مولفه‌ی "مسیریابی درخواست‌ها" در آکامای است. امید است چنان‌چه سرویس تحویل متحوا در ایران برقرار گردد، نتایج این پژوهش به مهندسی کارایی آن کمک موثر نماید.

در مخابرات تشخیص نوع سیگنال از اهمیت زیادی برخوردار است. سیگنال‌های مخابراتی را می‌توان در دو دسته کلی سیگنال‌های تک حامله و چند حامله قرار داد. در ارتباطات سیگنال‌های چندحامله تشخیص سیگنال و زیرحامل‌های آن اولین گام در استخراج داده است. OFDM یکی از انواع سیگنال‌های چندحامله است که در حال حاضر در بسیاری از کاردبردها مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این مقاله به معرفی روشی برای شناسایی کور این سیگنال‌ها، زیرحامل‌ها و فرکانس مرکزی آنها با استفاده از تکنیک تفاضل گوسی‌ها (DoG) که در بینایی ماشین برای آشکارسازی توده مورد استفاده قرار می‌گیرد، می‌پردازیم. از این روش می‌توان برای تشخیص سیگنال OFDM، تعداد زیرحامل‌های آن و محدوده فرکانسی هر زیرحامل استفاده کرد. این روش از پیچیدگی کمتری نسبت به سایر روش‌ها برخوردار است. همچنین نیاز به یادگیری ندارد لذا زمان پاسخ‌دهی سیستم بسیار مناسب می‌باشد. آزمایش‌های متعددی روی سیگنال‌های واقعی که دارای نویز و محوشدگی هستند انجام شده است که نتایج آن رضایت بخش بوده است. همچنین این روش برای تخمین تعداد زیرحامل‌های سیگنال‌های مصنوعی در حضور نویز و محوشدگی مورد استفاده قرار گرفته است که برای SNR های 4 به بالا دقت 100% حاصل شده است.

شبکه روی تراشه به عنوان راه حلی کارآمد و مؤثر برای حذف گذرگاه‌ها و ایجاد یک بستر مناسب برای ارتباط بین پردازنده‌ها معرفی شده است. با کاهش ابعاد ترانزیستورها و افزایش پیچیدگی مدارها، تراشه‌های سه بعدی به عنوان یک راه حل برای طراحی مدارها ارائه شده‌اند. از طرف دیگر این کاهش ابعاد ترانزیستور، احتمال بروز اشکال در تراشه ها را افزایش می‌دهد. بنابراین تحمل پذیری اشکال یکی از مهم ترین چالش‌های موجود در طراحی مدارهای دیجیتال است. در این مقاله یک الگوریتم مسیریابی (SM) با هدف افزایش تحمل‌پذیری اشکال در اتصالات شبکه بویژه اتصالات عمودی شبکه روی تراشه سه بعدی پیشنهاد شده است. مسیریابی ارائه شده با استفاده از یک جدول مسیریابی درون لایه‌ای و دو جدول اشکال اتصالات میان لایه ای (TSV) و اتصالات درون لایه‌ای بهبود قابل توجهی در پارامترهای تأخیر، قابلیت اطمینان و گذردهی شبکه در ازای افزایش ناچیز میزان حافظه اشکال شده در هر راهگزین بوجود آورده است. نتایج شبیه‌سازی‌ها بر روی یک شبکه مش سه بعدی با ابعاد 7×7×7 نشان می‌دهد که با تزریق اشکال در 12% اتصالات شبکه، برای ترافیک واقعی و ترافیک ساختگی تأخیر شبکه به طور میانگین به ترتیب 67/42% و با 61/46% کاهش می‌یابد و قابلیت اطمینان شبکه نیز به‌طور میانگین به میزان 9/16% بهبود یافته است.

در حوزه شبکه‌های روی تراشه کارهای مختلفی در زمینه کاهش توان و افزایش کارایی انجام شده است. ما در این مقاله به ارائه روشی جدید برای بهبود میزان مصرف انرژی و افزایش کارایی در شبکه‌های روی تراشه با استفاده از آتاماتای یادگیری خواهیم پرداخت. در نظر گرفتن روش ارائه‌شده سبب می‌شود تا ما شاهد کاهش میزان انسداد صف و کمینه نمودن میزان انرژی مصرفی و همچنین تعیین درست اندازه کانال‌های مجازی باشیم. ما در روش ارایه شده شبکه را از نوع با اولویت در نظر گرفته و د‌‌ر نتیجه برای کانال‌های مجازی اولویت‌های را در نظر گرفته‌ایم. در روش ارائه‌شده پیام‌های ما علاوه بر داشتن اولویت یک اولویت نسبی را هم خواهند داشت. مقدار اولویت نسبی در این مقاله به صورت پویا با توجه به میزان انتظار پیام در صف محاسبه خواهد شد. روش پیشنهادشده در این مقاله وابسته به توپولوژی نمی‌باشد و قادر است بر روی توپولوژی دو بعدی و سه بعدی به درستی کار نماید.

روند افزايش تعداد ترانزيستورها بر روي تراشه در سال‌هاي اخير دچار مشکل شده است. هرچند، تکنولوژي VLSI امکان قراردادن ميليون‌ها ترانزيستور بر روي يک تراشه را بوجود آورده اما مسئله سيم‌بندي بين ترانزيستورها و فضاي اشغالي آنها يک مشکل جدي است. پيدايش سيستم بر روي تراشه‌ها توانست اين مشکل را تا حدودي برطرف نمايد اما استفاده از گذرگاه نيز خود مشکلاتي از جمله گسترش ناپذيري را به دنبال داشت. براي حل مشکلات موجود در سيستم بر روي تراشه‌ها ايده‌ي استفاده از شبکه بر روي تراشه مطرح گرديد. با توجه به گسترش استفاده از شبکه بر روي تراشه مسئله تحمل‌پذيري اشکال در شبکه روي تراشه اهميت قابل توجهي پيدا مي‌کند، يکي از راه‌هاي بالابردن قابليت اطمينان در شبکه بر روي تراشه استفاده از الگوريتم‌هاي مسيريابي تحمل‌پذير اشکال است. به همين منظور در اين مقاله الگوريتمي پويا و هوشمند ارائه شده است که با توجه به وجود خطاهاي دائمي و گذرا در سطح لينک و مسيرياب قادر است بسته‌ها را بدون از بين رفتن آنها در شبکه جابه‌جا کرده و به مقصد برساند. نتايج شبيه‌سازي حاکي از آن است که اين الگوريتم نسبت به الگوريتم FTXY در حضور خرابي‌هاي دائمي و موقتي از نظر از دست دادن بسته، عملکرد قابل قبولي را دارا است.

اخیرا استاندارد 802.15.4e، به منظور افزایش قابلیت اطمینان در زیر لایه کنترل دسترسی و برای استفاده در شبکه‌های حسگر بی‌سیم ارائه شده است. استفاده از کانال‌های متعدد غیرهمپوشان احتمال رخداد تصادم بین فرستنده‌ها را کاهش داده و این خود باعث افزایش کیفیت سرویس در شبکه و کاهش مصرف انرژی می‌شود. مکانیسم TSCH در این استاندارد هر گره حسگر را قادر می‌سازد تا ارسال بسته داده خود را بر روی یک کانال خاص و در یک اسلات زمانی معین زمانبندی کند. با این حال نحوه تخصیص کانال/اسلات و الگورریتم آن در استاندارد مشخص نشده است. در این مقاله، یک مکانیسم زمانبندی اسلات/کانال مبتنی بر 802.15.4e-TSCH برای شبکه‌های حسگر چندگامه ارائه می-شود. در مکانیسم پیشنهادی، هر گره به صورت توزیع‌شده و بر اساس حجم ترافیک عبوری اسلات‌های موردنیاز خود را برای ارسال داده تعیین می‌کند. در این روش با تخصیص اسلات‌های اختصاصی بیشتر به گره‌های نزدیک چاهک، امکان رخداد تصادم را در آن ناحیه کاهش می‌دهیم. نتایج اولیه شبیه‌سازی بر بستر OpenWSN حاکی از عملکرد کارآمد روش پیشنهادی است.

شبکه‌های موردی سیار بی‌سیم، به‌دلیل نداشتن زیرساخت و متحرک بودن گره‌ها، با مشکلات مدیریت توپولوژی و کنترل شبکه مواجه هستند. از این‌رو توسعه‌ی زیرساخت برای شبکه‌های موردیِ سیار پراهمیت می‌شود. در این مقاله روش نوینی برای ایجاد زیرساخت مبتنی بر ایستگاه‌های پایه پرنده (UAV) ارائه می‌گردد که درآن با همکاری بین ایستگاه‌های پایه پرنده ناحیه سرویس‌دهی شبکه برای پوشش‌دهی کامل گره‌های متحرک زمینی گسترش می‌یابد. این زیرساخت، چندگامی بودن پروتکل‌های مسیریابی شبکه‌های موردی را که مسبب مشکلات ارتباطی فراوانی است به پروتکل مسیریابی تک‌گامی تبدیل می‌کند. بنابراین، شبکه را قادر می‌سازد به تغییرات توپولوژی شبکه‌های موردی به سرعت پاسخ داده و مسیریابی میسر گردد. در این مقاله، ایستگاه‌های پایه پرنده وظیفه دارند گره‌های متحرک زمینی را تا پایان ماموریت یا رسیدن به مقصد، تحت پوشش و سرویس‌دهی خود قرار دهند. این امر به‌صورت یک مسئله بهینه‌سازی چندهدفه با اهداف استفاده از حداقل تعداد ایستگاه‌های پایه پرنده، حداکثر پوشش‌دهی گره‌های متحرک و استفاده‌ی حداکثری از سرویس‌دهی محلی هر ایستگاهِ پایه مطرح و از طریق یک الگوریتم هوشمند حل می‌گردد. در میانِ الگوریتم‌های هوشمند بهینه‌سازی چندهدفه از الگوریتم تکاملی NSGA-II و برای شبیه‌سازی روش پیشنهادی از نرم‌افزار MobiSim و MATLAB استفاده شده است. مقایسه نتایج شبیه‌سازی نشان می‌دهد که الگوریتم تکاملی NSGA-II بهتر از الگوریتم MOPSO و روش Fixed(Grid-Based) عمل می‌کند.

شبکه‌های حسگر بی سیم از تعداد زیادی گره‌ی حسگر تشکیل شده است که می‌توانند اطلاعات محیطی را جمع آوری کرده و بعد از پردازش اولیه، آنها را برای تجزیه و تحلیل دقیق به ایستگاه پایه ارسال کنند. یکی از مشکلات این شبکه‌ها، طول عمر آن است. روش‌های مختلفی برای حل آن ارائه شده است که مهم ترین آن خوشه بندی گره‌ها می‌باشد. در این مقاله روشی پیشنهاد شده است که بر پایه خوشه بندی مبتنی بر انرژی (EBC) است. در روش پیشنهاد شده تعداد سر خوشه‌ها بر مبنای گره‌های زنده و معیار انتخاب سر خوشه‌ها بر اساس انرژی باقیمانده‌ی گره‌ها می‌باشد. نتایج شبیه سازی نشان می‌دهد که روش EBC انرژی کمتری برای انتقال اطلاعات مصرف می‌کند و هم چنین طول عمر شبکه را افزایش می‌دهد.

پیشرفت‌های اخیر در فیزیک و تکنولوژی‌های مهندسی، ساخت حافظه، پردازشگر، آنتن رادیویی، منبع تغذیه و ... را در مقیاس نانو ممکن ساخته است. نانو سنسورها ابزارهایی با ابعاد چند نانو متر مکعب بوده که قادر به انجام وظایف خاص و سبک می‌باشند. به واسطه ارتباط این تجهیزات با یکدیگر شبکه‌ای از نانو ماشین‌ها جهت انجام وظایف پیچیده‌تر در محیط های نانو شکل می‌گیرد. یکی از مهمترین چالش‌ها در این گونه شبکه ها فرکانس ارتباطی آنها است، چرا که به دلیل اندازه بسیار کوچک آنتن، از مرتبه تراهرتز می‌باشد. همچنین به دلیل کوتاه بودن مسافت ارتباطی نیازمند ارتباطات چندگامه در این‌گونه شبکه‌ها خواهیم بود. به طور خلاصه، شبکه‌های نانو یک الگوی شبکه‌ای کاملا جدید را ارائه می‌دهند که نیازمند تحولی بنیادی درالگوریتم‌های مسیریابی، MAC، واسط انتقال و شیوه های ارتباطی می‌باشند. در این مقاله یک پروتکل MAC را جهت شبکه‌های بی‌سیم نانو سنسور مبتنی بر ارتباطات الکترومغناطیس در باند تراهرتز پیشنهاد داده‌ایم، که مزیت آن نسبت به دیگر پروتکل‌ها استفاده از الگوریتم خوشه‌بندی و الگوی زمان‌بندی TDMA می‌باشد. جهت ارزیابی پروتکل خود، آن را با شبیه ساز NS3 شبیه سازی کرده و مقایسه‌ای بین الگوریتم پیشنهادی و الگوریتمی تحت عنوان"Smart-MAC" از نظر دو پارامتر میزان مصرف انرژی شبکه و نرخ بسته‌هایی که به مقصد نمی‌رسند ( PLR)، انجام داده‌ایم. نتایجی که در نهایت به دست آمده اند مشخص می‌کنند که الگوریتم پیشنهادی از لحاظ میزان مصرف انرژی و نرخ PLR به ترتیب از 60 و 38 درصد بهبود نسبت به الگوریتم“Smart-MAC” برخوردار است.

در این مقاله، قبل از هر چیز، یک پروتکل ساده در قالب مراحل قابل اجرا توسط هر یک از سیستم‌های توزیع شده معرفی و Trace می‌شود. سپس پروتکل‌های توافق خطی و غیرخطی را برای شبکه‌های عامل پویا معرفی می‌کنیم. این پروتکل به عامل‌ها این امکان را می‌دهد تا به‌صورت توزیع شده و با همکاری یکدیگری به توافق برسند. مواردی از قبیل شبکه‌های دارای تاخیر زمانی در ارتباطات و یا کانال‌هایی که داری اثر فیلترینگ هستند نیز در نظر گرفته می‌شوند. کران بالای مناسبی برای حداکثر تاخیر زمانی قابل تحمل در شبکه شناسایی شده است. نشان داده می‌شود که ارتباطات شبکه کلید اصلی در دستیبای به توافق مورد نظر است. همچنین تابع لیاپانُف به منظور تعیین یک کمیت قابل اندازه‌گیری برای عدم توافق کلی، معرفی می‌شود. در نهایت نیز نتایج شبیه‌سازی‌های انجام شده برای پروتکل‌های توافقی در این مقاله معرفی می‌شوند، نشان داده می‌شود.

يكي از مهم‌ترين اهداف شبكه‌هاي حسگر بي‌سيم جمع‌آوری داده است. در طراحی پروتکل‌های جمع‌آوری داده، مقیاس‌پذیری، کاهش مصرف انرژی و کاهش تاخیر از مهمترین فاکتورهای مورد توجه در شبکه‌های حسگر با مقیاس وسیع به شمار می‌روند. به منظور رسیدن به این اهداف یکی از روش‌ها حرکت سینک است. الگوريتم پیشنهادی از خوشه‌بندی به منظور مقیاس‌پذیری برای جمع‌آوری داده استفاده می‌کند. الگوریتم خوشه‌بندی ارائه شده، به منظور توازن بار در تمام قسمت شبکه و جلوگیری از ایجاد گلوگاه در قسمتی از شبکه، از پارامتر فاصله هر گره حسگر تا ناحیه وعده‌گاه که در واقع همان ناحیه جمع‌آوری داده است، استفاده می‌کند. این پروتکل با انتخاب ناحیه‌ای در مرکز شبکه و مشخص کردن تعدادی سایت در این ناحیه به جمع‌آوری داده می‌پردازد و پس از مدتی که سطح انرژی گره‌های موجود در سایت‌ها از حد آستانه کمتر شد، آن سایت را خاموش و با استفاده از گره‌های خواب سایت دیگری را ایجاد می‌کند. پس از اینکه داده‌های شبکه در سایت‌های فعال جمع‌آوری شدند، سینک با انتخاب مدل حرکتی مناسب و توقف در سایت‌های شبکه به جمع‌آوری داده می‌پردازد. شبیه‌سازی انجام شده در محیط ns-2 جهت مقایسه کارایی رویکرد پیشنهادی با مدل‌های حرکتی مختلف نشان می‌دهد که الگوريتم پيشنهادي به میزان قابل توجهی مصرف انرژي و تاخیر در جمع‌آوری داده در شبكه‌هاي حسگر بي‌سيم را کاهش می‌دهد.

شبکه‌های حسگر بی‌سیم نسل جديدي از سیستم‌های تعبيه شده بلادرنگ با محدودیت محاسباتي، انرژي و حافظه هستند که برای نظارت، کنترل محیط و به دست آوردن اطلاعات محیطی جهت اتخاذ تصمیم مناسب در محیط‌های مختلف به کار می‌روند. به دلیل وجود تعداد زیاد حسگر در این شبکه‌ها، کاهش مصرف انرژی آن‌ها با هدف افزایش طول عمر شبکه از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. یکی از رویکردهای مناسب جهت کاهش مصرف انرژی و افزایش طول عمر شبکه خوشه‌بندی گره‌ها می‌باشد که منجر به توزیع انرژی و بار در کل شبکه می‌شود. در این مقاله ما از الگوریتم تکاملی 2FH برای ایجاد خوشه‌های متعادل متصل استفاده می‌کنیم و برای هر گره با وزن‌دهی به مؤلفه‌های محلی انرژی، تعداد همسایگانش و فاصله نسبت به گره‌های همسایه، گره‌هایی را به عنوان کاندید سرخوشه شدن انتخاب می‌کنیم و با استفاده از منطق فازی بر مبنای سه معیار سراسری وزن، پراكندگی و فاصله تا چاهک به انتخاب بهترین سرخوشه‌ها در دوره‌های زمانی مختلف پرداخته‌ایم و به هدف ایجاد تعادل در مصرف انرژی سرخوشه‌ها و افزایش 6/5% طول عمر شبکه نسبت به بهترین روش رسیده‌ایم.

در اين مقاله، یک الگوريتم با ويژگي‌های خود-پاياسازی و محدودسازی خطا برای ساخت مجموعه غالب مینیمال به منظور خوشه‌بندی در شبکه‌های حسگر بی‌سیم، پيشنهاد می‌شود. الگوریتم‌های مشابه يا به‌کلی از ويژگی محدودسازی خطا بی‌بهره‌اند و یا چون اساساً با دید کاربردی خاصی طراحی نشده‌اند، با محيط عملياتی شبکه‌های حسگر تناسب ندارند. الگوریتم پیشنهادی قابلیت تنظیم وابستگی گره‌ها به سرخوشه را دارد؛ از پيکربندی‌های تک‌خطايي با پيچيدگی زمانی و مکانی O(1) ترميم می‌شود و تحت سیاست زمانبندی توزيعی ناعادلانه کار می‌کند که بیشترین مشابهت با معماری شبکه‌های حسگر را دارد. ساخت مجموعه غالب مینیمال، چون عدم مجاورت گره‌های سرخوشه را الزامی نمی‌کند، تعداد تغییر حالت کمتری تا پیکربندی مجاز نیاز دارد و ساختار خوشه‌های حاصل از آن نیز بهینه‌تر است. کاهش تعداد پيام‌های بروزرسانی، ایجاد ساختار خوشه‌بندی کارآمدتر و پايدارسازی با حداقل تغيير در ساختار توپولوژيکی از ویژگی‌های اساسی الگوريتم می‌باشند. نتایج حاصل از شبیه‌سازی نشان خواهد داد که صرف نظر از تعداد و تراکم گره‌ها، روش پيشنهادی علاوه بر ترمیم سريع در مقابل خطاهاي مقياس کوچک، زمانِ رسيدن به پايداري با شروع از پيکربندي دل‌خواه اوليه را نيز نسبت به روش‌هاي قبلي بهبود می‌دهد.

این مقاله یک الگوریتم بیزین تغییراتی توزیع شده برای تخمین چگالی و دسته بندی داده ها در شبکه های سنسوری نظیر به نظیر (peer –to- peer) ارائه می کند. در این الگوریتم، مقادیر چکیده محلی در هر گره، تنها با استفاده از داده های محلی محاسبه می شود. سپس با استفاده از یک روش میانگین گیری peer-to-peer مقادیر چکیده محلی به گره های همسایه فرستاده می شود و چکیده سراسری در هر گره محاسبه می شود. پس از آن، هر گره با استفاده از چکیده سراسری پارامترهای مدل ترکیبی گوسی را به روز رسانی می کند. در این الگوریتم هر گره فقط نیاز به ارتباط با گره های همسایه دارد، در نتیجه الگوریتم پیشنهاد شده مقیاس پذیر و مقاوم است. در پایان، برای ارزیابی کارایی الگوریتم ذکر شده، چندین شبیه سازی ارائه شده است.

برقراری امنیت در شبکه‌های حسگر از نیازهای جدی در این شبکه‌هاست. از مسائل مهم در امنیت مقابله با حملات شبکه است.حمله سایبیل یکی از حمله های مهم در شبکه‌های حسگرمی‌باشد که در آن یک گره بدخواه با انتشار چندین شناسه جعلی از خود اقدام به مختل کردن عملیات‌های شبکه از جمله پروتکل‌های مسیریابی،رای‌گیری وتجمیع داده می‌کند.در شبکه‌های متحرک بدلیل ثابت نبودن گره‌ها و به دنبال آن متغییر بودن توپولوژی شبکه، شناسایی این حمله دشوارتر است.در این مقاله، یک الگوریتم با استفاده از گره‌های نگهبان و اطلاعات مدل همسایگی گره‌ها جهت شناسایی گره‌های سایبیل در شبکه‌های حسگر متحرک ارائه شده است.شبیه‌سازی این الگوریتم نشان می‌دهد که با افزایش تعداد گره های نگهبان در شبکه این الگوریتم قادر به شناسایی 100% گره های سایبیل است و این نرخ با افزایش تعداد شناسه‌های سایبیل و یا گره‌های بدخواه کاهش نمی‌یابد. همچنین با انتخاب مناسب تعداد گره‌های نگهبان، میانگین نرخ خطا نیز کمتر از 2% می‌شود.

ردیابی هدف عملیاتی مهم در شبکه‌های حسگر، بخصوص حسگر متحرک است. از کنترل توده برای ردیابی یک هدف متحرک در یک شبکه‌ی حسگر متحرک استفاده می‌شود. کم و بیش مشکلاتی در این روش کنترل وجود دارد؛ یکی از آنها طراحی کنترل توده‌ی بهینه با پارامترهای توده‌ی بهینه است تا حسگرهای متحرک با بهترین سرعت به هدف همگرا شوند و بخوبی زمان ردیابی را کاهش دهند. این مقاله، بهینه‌سازی الگوریتم کنترل توده را برای ردیابی یک هدف پویا در یک شبکه‌ی حسگر متحرک ارائه می‌کند. روش بهینه‌سازی براساس الگوریتم بهینه‌سازی ازدحام ذرات است. هدف کلی این مقاله پیدا کردن پارامترهای بهینه برای الگوریتم کنترل توده بدون مانع است تا رفتارهای گروهی خواسته شده را برای کم کردن تابع برازندگی انجام دهد. هر چه انطباق موقعیت مرکز توده بر هدف بیشتر باشد، حسگرها توانایی ردیابی بهتر و ذخیره انرژی بیشتری دارند. نتایج حاصل از شبیه‌سازی کارایی الگوریتم بهینه‌سازی ازدحام ذرات را در بهینه‌سازی الگوریتم کنترل توده نشان می‌دهند.

شبکه‌های حسگر بی سیم از تعداد زیادی گره‌ی حسگر تشکیل شده است که می‌توانند اطلاعات محیطی را جمع آوری کرده و بعد از پردازش اولیه، آنها را برای تجزیه و تحلیل دقیق به ایستگاه پایه ارسال کنند. یکی از مشکلات این شبکه‌ها، طول عمر آن است. روش‌های مختلفی برای حل آن ارائه شده است که مهم ترین آن خوشه بندی گره‌ها می‌باشد. در این مقاله روشی پیشنهاد شده است که بر پایه خوشه بندی مبتنی بر انرژی (EBC) است. در روش پیشنهاد شده تعداد سر خوشه‌ها بر مبنای گره‌های زنده و معیار انتخاب سر خوشه‌ها بر اساس انرژی باقیمانده‌ی گره‌ها می‌باشد. نتایج شبیه سازی نشان می‌دهد که روش EBC انرژی کمتری برای انتقال اطلاعات مصرف می‌کند و هم چنین طول عمر شبکه را افزایش می‌دهد.