رواج روزافزون سیستم‌های کسب‌وکار بر بسترهای فناوری اطلاعات نیازمند مدل‌سازی‌های قابل فهم برای تعامل انسان و ماشین است. در این راستا توصیف و مدل‌سازی دامنه‌های معماری سازمانی جهت درک بهتر معماری مطرح شده برای انسان و ماشین مورد توجه جدی است. مدل‌سازی یکی از روش‌هایی است که همواره میزان درک پذیری تحلیل‌ها را بالا برده، اما درصورتی‌که مدل‌سازی به‌صورت کامل انجام نشده باشد و مدل‌سازی‌های قابل فهم برای انسان و ماشین مجزا از یکدیگر باشد، می‌تواند منشاء چالش‌هایی از جمله پیچیدگی مدل‌ها، زمان‌گیر بودن استحصال آن‌ها علیرغم عدم بلوغ و غیره باشد. با اضافه کردن معنا به مدل‌های متداول می‌توان بسیاری از این چالش‌ها را مهار نموده و یا پشت سر گذاشت. هدف اساسی در این مقاله استفاده از قواعد معنایی در توصیف معماری سازمانی و بیان زمان استفاده از این قواعد است تا دامنه‌های معماری سازمانی را جهت درک بهتر معماری مطرح شده به‌صورت معنایی توصیف نماید. با تمرکز بر اینکه معماری کسب‌و‌کار یکی از پراهمیت‌ترین دامنه‌های معماری سازمانی است و تأثیرات زیادی بر دامنه‌های دیگر معماری سازمانی دارد و درصورتی‌که بتوان توصیف معنایی و نحوی دقیقی از آن ارائه نمود، آنگاه این عمل مولد ارزش زیادی خواهد شد. برای اضافه کردن معنا به توصیف‌های نحوی موجود از هستان‌شناسی و حاشیه‌نویسی استفاده می‌کنیم. همچنین با توجه به اینکه یکی از مهم‌ترین بخش‌های هر معماری سازمانی دامنه کسب‌وکار آن است، WSMO و مفهوم Goal Specification برای توصیف فرآیندهای کسب‌وکار به خدمت گرفته شده است. نتایج حاصله بیانگر تولید مدل‌های بالغ مبتنی بر معنا علیرغم پرهیز از پیچیدگی زیاد و زمان تولید کوتاه است.

یکی از مهم‌ترین چالش‌های توسعۀ اینترنت اشیاء، محدودیت انرژی تجهیزات است. در راستای کاهش مصرف انرژی، در این مقاله، ما مسئله کنترل توأم نرخ فشرده‌سازی (با اتلاف) و تعداد بسته‌های ارسالی در واحد زمان را برای یک گره اینترنت اشیاء مجهز به منبع انرژی تجدیدپذیر مطرح می‌کنیم. نوآوری راهکار پیشنهادی در توجه همزمان به دو هدف بهینه‌سازی یعنی: «سطح تطابق» داده‌های دریافتی با داده‌های اصلی و نیز رعایت قید تأخیر ارسال داده‌هاست. برای این منظور، با استفاده از چارچوب ریاضی فرآیند تصمیم مارکُفی مقیّد، مسئله را در قالب یک بهینه‌سازی تصادفی طرح می‌کنیم با هدف بیشینه کردن متوسط «سطح تطابق» داده‌ها در بلندمدت، ضمن ایجاد محدودیت در متوسط تأخیرِ گزارش رویدادهای حسگری. نامقیّدسازی مسئله با روش استاندارد «لاگرانژین» انجام می‌شود. الگوریتم پیشنهادی ما برای محاسبۀ سیاست بهینۀ تطبیق‌پذیر نیز بر مبنای یک تکنیک یادگیری تقویتی سریع به نام PDS است که می‌تواند با جداسازی پویایی سیستم به دو بخش قطعی و تصادفی، صرفاً با اتخاذ تصمیمات حریصانه و بدون نیاز به دانش آماری فرآیندهای تصادفیِ کانالِ بی‌سیم، شارژ انرژی و وقوع رویدادهای حسگری، همگرایی به سیاست بهینه را تضمین نماید. کارایی سیاست پیشنهادی با الگوریتم استاندارد Q-learning مورد مقایسه قرار گرفته و به لحاظ مصرف انرژی و همچنین «سطح تطابق» داده‌های گزارش شده ارزیابی می‌شود.

طول عمر بالا، غیرفرار بودن، توان نشتی نزدیک به صفر، سرعت خواندن و چگالی بالا از ویژگی‌های حافظه‌های با دسترسیِ تصادفیِ مغناطیسی است که می‏‌توانند در پردازش و ذخیره‎‏سازی داده‏‌ها در کاربردهای مختلف مورد استفاده قرار گیرند. در بسیاری از این کاربردها مانند پردازش تصویر و یادگیری ماشین به دلیل اینکه بی‏دقتی محاسباتی تا حدی جایز است، می‌توان طوری از محاسبه‌ی تقریبی بهره برد که با کم‌ترین میزان خطای محاسبه، منفعت زیادی را در توان، مساحت و تاخیر به دست آورد. کمپرسور یکی از مهم‏ترین اجزا در حاصل‏ضرب جزئی برای فشرده‌‏سازی عکس است. در این مقاله ابتدا یک کمپرسور 4:2 با گشتاور انتقالی چرخشی به کمک ناهمسان‌گردی مغناطیسی کنترل شده با ولتاژ پیاده‌‏سازی شده و سپس دو طرح نادقیق برای بکارگیری آن در محاسبات تقریبی پیشنهاد شده است. نتایج شبیه‏‌سازی در سطح مدار نشان می‏‌دهد که کمپرسور مغناطیسی پیاده‏‌سازی شده در توان 2 برابر و در تاخیر 8 برابر بهبود داشته است. همچنین کمپرسورهای تقریبی نیز نسبت به طرح دقیق آن در توان و تاخیر به ترتیب تا 3.8 و 1.4 برابر کاهش داشته‏‌اند. در سطح کاربرد نیز کمپرسور تقریبی پیشنهادی را برای تعدادی از بیت‏های کم‌‏ارزش‌‏تر در فشرده‌‏سازی تصویر بکار گرفتیم و مشاهده کردیم کیفیت خروجی قابل قبول است.

رشد روزافزون اینترنت اشیاء، علیرغم دستاوردهای فراوان در حوزة تکنولوژی، ریسک‌های امنیتی متنوعی را نیز به همراه داشته است. بات‌نت‌های این حوزه به عنوان گونه‌ای از حملات امنیتی پیچیده شناخته می‌شوند که می‌توان از ابزارهای یادگیری ماشین، به منظور شناسایی و کشف آنها استفاده نمود. شناسایی حملات مذکور از یک سو نیازمند کشف الگوی رفتاری آنها مبتنی بر حجم وسیع داده‌های پیشین می‌باشد و از سوی دیگر می‌بایست وفق‌پذیر بوده و به لحاظ عملیاتی به صورت بلادرنگ عمل نماید. کشف الگوی رفتاری بات‌نت‌ها از طریق تکنیک‌های یادگیری دسته‌ای امکان‌پذیر می‌باشد اما این تکنیک‌ها به دلیل نیاز به زمان بالای یادگیری، نمی‌توانند به صورت بلادرنگ به شناسایی الگوهای جدید بپردازند و به صورت وفق‌پذیر عمل نمایند. در مقابل تکنیک‌های یادگیری جریانی، سابقة محدودی از الگوهای پیشین را بررسی می‌نمایند اما قادر به شناسایی در زمان کوتاه هستند. به منظور برآورده ساختن نیازهای مذکور، در این مقاله به ارائة راهکاری مبتنی بر ترکیب روش‌های یادگیری جریانی و دسته‌ای با هدف تشخیص ناهنجاری بات‌نت‌ها می‌پردازیم. نتایج آزمایشات در مجموعه داده‌ای مشتمل بر دو نوع بات‌نت شناخته شده، بیانگر آن است که روش پیشنهادی، با دقتی بالاتر از روش یادگیری دسته‌ای، قادر به تشخیص در زمانی قابل مقایسه با روش‌های یادگیری جریانی می‌باشد.

تصدیق هویت مبتنی بر گفتار از مزیت‌های کاربرپسند بودن، پیچیدگی محاسباتي کم و هزینه پياده‌سازي پایین برخوردار است. اما در عین حال محدودیت‌هایی را نیز به همراه دارد که از آن جمله می‌توان کاهش دقت این شيوه در محیط‌های دارای نویزهای متفاوت صوتی و عوارض كانال را برشمرد. روش i-vector PLDA روشی موفق در بهبود عملکرد سیستم‌های تصدیق هویت گوینده است. وزن‌دهی به بردارهای مدل و تست، با استفاده از ویژگی‌های آماری بردارهای ثبت‌نام گویندگان هدف، دقت امتیازدهی و در نتیجه کل سیستم تصدیق هویت را در شرایط آزمون با گفتار تمیز را ‌افزایش می‌دهد. در این مقاله تاثیر استفاده از بردارهای هویت موزون بر عملکرد سیستم در محیط‌های نویزی مورد ارزیابی قرار گرفته است. آزمایش‌ها با استفاده از دادگان TIMIT، بردار ویژگی MFCC و روش امتیازدهی PLDA انجام شده است. همچنین برای بهبود عملکرد سیستم در شرایط عدم تطبیق نویزی از آموزش چند-شرطی برای LDA و PLDA استفاده شده است. نتایج آزمون‌ها مبین آن است که استفاده از بردارهای موزون دقت سیستم تصدیق هویت گوینده در محیط‌های نویزی را نیز افزایش می‌دهد.

با فراگیر شدن رایانش ابری و افزایش تعداد کاربران استفاده کننده از این تکنولوژی, لزوم افزایش بهره‌وری شبکه و تضمین صحت عملکرد آن بسیار بااهمیت می‌باشد. از طرف دیگر لازم است تا اصول توافق شده میان کاربران و ارائه دهنده‌ی شبکه‌ی ابری موسوم به SLA رعایت شود. یکی از راهکار‌هایی که می‌توان در جهت رسیدن به این نیازمندی‌ها بکار گرفت, ایجاد نسخه‌های یکسان از داده‌ها و قرار دادن آن‌ها در مکان‌های جغرافیایی پراکنده می‌باشد. در این مقاله یک الگوریتم پویای تکرار با ترکیب معماری سلسله مراتبی و معماری نظیربه‌نظیر ارائه شده است. در این مدل علاوه بر در نظر گرفتن وضعیت هر گره، ویژگی مناطق جغرافیایی گره نیز برای امتیاز دادن به آنها لحاظ شده است. در این راستا برقراری توازن بار کاری گره‌ها در شبکه‌های ابری و کاهش مصرف فضای ذخیره‌سازی با جلوگیری از تکرار نامناسب داده‌ها به‌دست می‌آید. شبیه‌سازی مدل پیشنهادی با استفاده از کتابخانه‌ی CloudSim انجام شده است. نتایج ارزیابی‌ها نشان‌دهنده افزایش بهره‌وری سیستم با توزیع متعادل بار کاری گره‌ها و نیز کاهش زمان پاسخ شبکه می‌باشد.

رایانش ابری یک فناوری جدید برای محاسبات توزیع‌شده است. این مدل محاسباتی جدید، سرویس‌های متنوعی را بر اساس تقاضای کاربران و به‌صورت پرداخت به‌ازای استفاده ارائه می‌دهد. بنابراین دسترسی به منابع محاسباتی و ذخیره‌سازی در زمان تقاضا و بر اساس میزان تقاضای کاربر به‌گونه‌ای انعطاف‌پذیر و مقیاس‌پذیر از بستر اینترنت به کاربر تحویل داده می‌شود. با این‌حال مراکز داده ابر مقدار زیادی انرژی فسیلی مصرف می‌کنند. این امر سبب می‌شود مقدار زیادی کربن در محیط منتشر گردد. هدف این مقاله ارائه تخصیص ماشین‌های مجازی به فیزیکی در رایانش ابری با دسترسی به انرژی‌های تجدیدپذیر با استفاده از الگوریتم بهینه‌سازی واکنش شیمیایی مولکول‌ها برای مدیریت منابع انرژی و کاهش کربن است. در این تخصیص، اولویت با گره‌هایی است که دارای انرژی تجدیدپذیر باشند. این روش توسط شبیه ساز CloudSim ارزیابی شده است. نتایج بیان‌کننده بهبود 28% و 19% طرح پیشنهادی از لحاظ کاهش کربن در مقایسه با الگوریتم‌های First Fit و Best Fit می‌باشد.

تخمین جهت دریافت منابع باند پهن از دیرباز در بسیاری از کاربردها مورد استفاده قرار گرفته است. استفاده از روش‌های همدوس همچون روش‌های همدوس زیرفضایی سیگنال به دلیل دقت بالا و عملکرد مناسب در نسبت سیگنال به نویزهای پایین همواره مورد توجه بوده است. در این مقاله تلاش کرده‌ایم تا روش تشکیل ماتریس نگاشتی برای روش‌های همدوس ارائه دهیم که برخلاف روش‌های گذشته نیازی به عملیات پیش‌پردازش جهت به دست آوردن تخمین اولیه از جهت‌ها نداشته باشد.

ارزیابی طراحی جایگزین در مراحل اولیه طراحی مهندسی نقش مهمی را در تعیین موفقیت توسعه و ارائه یک محصول جدید ایفا می‌کند به طوری که به ‌‌‌‌‌‌‌‌میزان قابل توجه بر روی فعالیت‌های طراحی متعاقب تاثیر می‌گذارد. با این حال، روش‌های موجود در مورد ارزیابی طراحی جایگزین دارای ابهاماتی از سوی متخصصین بوده و دارای قضاوت‌های موضوعی و توصیفات کیفی است. جهت کاهش موضوع محوری و بهبود کارایی فرآیند ارزیابی، این تحقیق یک روش ارزیابی کمی را از طریق برآوردهای عملکردی داده‌ای پیشنهاد می‌کند. در این روش، اوزان و کارایی شاخص‌های عملکردی بر اساس ارزیابی کمی از قضاوت‌های متخصصین صورت گرفته و رتبه‌بندی فرآیندهای طراحی جایگزین با پیش‌بینی مقادیر عملکردی بر اساس داده‌های قبلی طراحی محصول حاصل می‌شود. به منظور تسهیل در رتبه‌بندی کمی مبتنی بر عملکرد فرآیند‌های جایگزین در مراحل اولیه طراحی که در آن هیچ گونه محاسبه عملکردی امکان پذیر نمی‌باشد، یک ماشین بردار پشتیبانی مبتنی بر بهینه‌سازی الگوریتم فاخته برای داده‌های مبتنی بر پیش‌بینی عملکرد اعمال می‌شود. رتبه‌بندی نهایی فرآیند‌های جایگزین با توجه به مقادیر پیش‌بینی شده شاخص‌های عملکردی متعدد به وسیله VIKOR حاصل می‌شود.

امروزه با افزایش چشمگیر مطالعات در حوزه های متنوع معماری سازمانی روبرو هستیم. علیرغم تفاوت و تنوع زیاد این مطالعات، در بعضی از زمینه‌های تحقیقاتی همچنان با ابهام و خلأهای اساسی و مهمی مواجه هستیم. ارزیابی کیفیت معماری سازمانی از جمله مسائلی است که نیاز به ارائه یک رویكرد جامع و نظام‌مند برای بررسی و شناسایی دغدغه‌های اصلی این حوزه دارد. بدیهی است که مرور نظام‌مند رویكردهای ارزیابی کیفیت معماری سازمانی، مسیر هموارتری بسوی بلوغ تحقیقات پیش‌رو فراهم می‌آورد. در این مقاله مروری، با در نظر گرفتن رویكردهای متفاوتی که برای ارزیابی کیفی معماری سازمانی انجام شده، با استفاده از یک ساختار جامع به جداسازی دغدغه‌های موجود پرداخته و در هر مورد تفاوت‌ها و تناقض‌ها مورد بررسی قرار می‌گیرد. در این راستا به تحلیل ساختار مقالات موجود، شناسایی خلأهای تحقیقاتی، تحلیل سوالات تحقیق و ارائه راهكارهایی برای ایده پردازی در مطالعات آتی ارزیابی کیفیت معماری سازمانی، پرداخته می‌شود. با استفاده از نتایج این مطالعات، یک طبقه‌بندی از نیازهای اساسی برای ارزیابی کیفیت معماری سازمانی و نحوه پاسخ به این نیازها در مطالعات ارائه می‌شود. این رویكرد طبقه‌بندی شده مورد بحث و تشریح قرار گرفته و هر طبقه بصورت مجزا تحلیل می‌گردد.

یکی از معیارهای سنجش کارایی فرایند، زمان فرایند است. بدین منظور لازم است زمان فعالیت‌های فرایند را اندازه‌گیری نموده و با توجه به میزان حساسیت و دقتی که لازم است برای انجام آن صرف گردد، بهبود زمان فرایند انجام پذیرد. روش‌هایی که برای تخمین زمان فعالیت وجود دارد معمولا بر پایه نظرات کارشناسی یا تجربه‌های پیشین است. اما علم فرایندکاوی زمان واقعی اجرای فعالیت‌های یک فرایند را از نگاره رویداد آن استخراج نموده و بدین ترتیب امکان بهبود زمان فرایند را با کمک تکنیک‌های موجود، فراهم می‌نماید. در بهبود زمان فرایند، لازم است به میزان حساسیت و دقتی که کاربر باید صرف نماید توجه نمود. به عنوان مثال در فرایند تشخیص اطلاعات بیومتریک افراد برای جرم‌شناسی ضروری است که کاربر حداکثر دقت را صرف نماید. زیرا یک تشخیص اشتباه می‌تواند به قیمت جان یک انسان بی‌گناه تمام شود. بنابراین بهبود زمان فرایند همیشه با کاهش زمان اجرای فرایند توام نیست بلکه یافتن زمان مطلوب برای اجرای صحیح فرایند است. این مقاله پس از بررسی روش‌های پیشین محاسبه زمان یک فعالیت، تکنیک‌های فرایندکاوی را به عنوان رویکرد جدیدی که براساس زمان واقعی انجام فعالیت‌های یک فرایند، امکان ارتقاء هوشمندانه زمان اجرای فرایند را فراهم می‌کند، معرفی می‌نماید. بدین منظور طی یک مطالعه موردی، میانگین زمان اجرای فعالیت‌های یک فرایند با تکنیک‌های فرایندکاوی از نگاره رویداد آن استخراج شد. سپس با مطالعه تطبیقی و نظر خبرگان اصلاحاتی روی فرایند اعمال شد. نتایج حاصله نشان دهنده کوتاهتر شدن زمان فرایند است.

با ظهور تهدیدها و حملات سایبری جدید و پیشرفته، امنیت اطلاعات یکی از مهمترین چالش‌های سازمان‌ها شده است. نگرانی از خطراتی که دارایی‌ها و اطلاعات با ارزش سازمان‌ها را تهدید می‌کند، هر روز بیشتر می‌شود. در این راستا سامانه‌های مختلف امنیتی از استراتژی‌ها و راه حل‌های متفاوتی، جهت حل دغدغه‌های حوزه امنیت، استفاده می‌کنند. یکی از رویکردهای مهم در این زمینه، استفاده از سیستم‌های جامع آگاهی وضعیتی سایبری است. یکی از حوزه‌هایی که می‌تواند کمک شایانی به بحث آگاهی وضعیتی بکند حوزه فرآیندکاوی است. فرآیندکاوی، تکنیکی برای استخراج دانش فرآیندی از رویدادهای ثبت ‌شده توسط یک سیستم اطلاعاتی است. در این تحقیق، ضمن بررسی سیستم‌های آگاهی وضعیتی سایبری به کاربرد فرآیندکاوی در تشخیص حملات سایبری، پرداخته شده است. هدف اصلی این مطالعه، بررسی کاربرد فرآیندکاوی در سیستم‌های آگاهی وضعیتی سایبری و ارائه رویکردی در این زمینه است، که در بخش‌های بعدی به آن پرداخته شده است. بررسی تحقیقات انجام شده نشان می‌دهد، استفاده از فرآیندکاوی می‌تواند، تاثیر زیادی در پیشرفت سیستم‌های آگاهی وضعیتی داشته باشد.

در سال‌های اخیر، مدیریت فرآیندهای حرفه در سازمان‌ها به عنوان یکی از موضوعات حائز اهمیت در نظم‌دهی، افزایش سرعت و دقت در مدیریت تغییرات داخلی و خارجی سازمان، فراگیر شده است. یکی از مهم‌ترین فازهای مدیریت فرآیندهای حرفه، اقدامات مرتبط با پیاده‌سازی فرآیندها در سازمان است. پیاده‌سازی و به تبع آن، خودکارسازی فرآیندها نیازمند هزینه‌های اجتناب‌ناپذیری است. مدیریت این هزینه‌ها به صورتی که بیشترین تاثیر ممکن را در کوتاه‌ترین زمان ممکن داشته باشند، امر بسیار مهمی است. یکی از عوامل تاثیرگذار در موفقیت خودکارسازی فرآیندها، انتخاب صحیح نقاط شروع است. در مقاله حاضر با معرفی معیارهای تحلیل فرآیند و پیشنهاد روشی برای اولویت‌بندی فرآیندهای منتخب، نتایجی در حوزه مدیریت هزینه‌ها، کسب آمادگی لازم و تسهیل تغییر فرهنگ سازمانی به دست می‌آید.

فرآیند‌های کسب‌وکار نقطه برآیند تمام موجودیت‌ها و دارایی‌های سازمان در جهت پاسخ به نیازمندی‌های کسب‌وکار است. از این رو مدیریت فرآیند‌های کسب‌وکار یکی از دغدغه‌های همیشگی سازمان است. با تغییر نیازمند‌ها و شرایط کسب‌وکار روش‌های سنتی مدیریت فرآیند‌های کسب‌وکار توانایی پاسخگویی خود را از دست داده‌اند و روند‌های جدید مدیریت فرآیند کسب‌وکار با بهره‌گیری از توانمندی‌های فناوری‌های جدید برای تطبیق بیشتر با نیاز‌های جدید شکل گرفته‌ است. فرآیندکاوی و روش‌های زیر مجموعه آن از قبیل رویکرد‌های مختلف پایش پیش‌بینی کننده فرآیند‌های کسب‌وکار از مهم‌ترین این روش‌ها هستند که در بهبود فرآیند‌ها و همراستایی آنها با کسب‌وکار از طریق تخمین‌‌های‏ برخط و برون خط نقش بسزایی ایفا می‌کنند. عملیاتی‌سازی روش‌ها و ابزارهای جدید مدیریت فرآیند‌ها در سازمان و توانمندی تجزیه و تحلیل عملیاتی مختلف فرآیند‌های کسب‌و‌کار نیازمند حمایت و بسترسازی معماری سازمانی است. از سوی دیگر روش‌های فرآیندکاوی و پایش پیش‌بینی کننده فرآیند‌ها برای به‌روز رسانی لایه‌های معماری سازمانی در جهت پشتیبانی از تحول در سازمان استفاده می‌شوند. از این رو این مقاله به تشریح تعامل و ارتباط روند‌های جدید مدیریت فرآیند‌های کسب‌وکار در تحول دیجیتالی با معماری سازمانی پرداخته است و در ادامه هشت ابزار از ابزارهای مهم حوزه فرآیندکاوی و پایش پیش‌بینی کننده فرآیند‌های کسب‌وکار را معرفی و مقایسه کرده است.

امروزه یکی از مشکلات کلیدی تمامی سازمان‌ها و کسب و کارهای جهانی، عدم صحیح مدیریت خدمات فناوری اطلاعات و توسعه آنها در جهت تحقق اهداف کلان سازمان است. برطرف نمودن مشکل پیش‌ آمده در هنگام استفاده از خدمات فناوری اطلاعات در سریع‌ترین زمان ممکن و کمترین هزینه، از اولویت‌های کاری بخش فناوری اطلاعات ادارات و سازمان‌های فناوری اطلاعات می‌باشد. یکی از فرآیندهای مرجع زیرساخت فناوری اطلاعات، مدیریت مشکل می‌باشد که هدف آن کاهش اثرات نامطلوب رخدادها و مشکلات بر کسب و کار و جلوگیری از وقوع مجدد آنها است. دراین بخش تحقیق سعی بر آن است که یک مدل برای فرآیند مدیریت مشکل مبتنی بر چارچوب ITIL در نظر گرفته‌ شود که قابلیت اجرا در بخش فناوری اطلاعات ادارات و شرکت‌های تولیدی و سازمان‌های فناوری اطلاعات را داشته‌ باشد. بدین صورت که ابتدا اصول و اهداف این فرایند و اجرای آن در زمینه خدمات فناوری اطلاعات را بررسی‌ کرده و سپس به دنبال روش‌هایی برای غلبه بر چالش‌های موجود باشد. در این تحقیق برای ارزیابی ریشه‌ای علل وقوع مشکلات و امکان تشخیص آنها و دقت بیشتر در محاسبه احتمال وقوع و کنترل آنها از روش FMEA استفاده‌ کردیم که شدت اثر را با شناسایی محاسبه‌ی وزن معیارهای مرتبط با استفاده از رویکرد AHP به دست می‌آوریم. این مدل می‌تواند جهت شناسایی مشکلات، شناسایی علل ریشه‌ای ریسک‌ها به متخصصین فناوری اطلاعات کمک ‌نماید. برای ارزیابی پیشرفت‌های انجام شده، مجموعه‌ای از شاخص‌های عملکرد کلیدی یا KPIها را تعریف می‌کنیم که بتوانیم از آنها برای سنجش یا مقایسه عملکرد خود استفاده‌ کنیم. علاوه بر این از موافقت‌نامه‌های سطح سرویس نیز به عنوان یک پیش شرط برای ارزیابی تحقق وعده‌های مشتریان استفاده می‌کنیم. انتظار می‌رود با پیاده‌سازی و بومی‌ کردن فرآیند مدیریت مشکل و توجه ویژه به خدمات برون‌سپاری شده در ادارات و سازمان‌های فناوری اطلاعات به مواردی همچون تشخیص، ریشه‌یابی مشکلات نرم‌افزاری و برطرف‌کردن دائمی آنها، ثبت مشکلات شناخته‌ شده و راه‌حل آنها جهت مراجعات بعدی و کاهش زمان رفع مشکل برسیم.

شناسایی سرویس به عنوان اولین گام در مدل‌سازی، یکی از مهمترین گام‌ها در موفقیت پروژه‌ها در معماری سرویس‌گرا است. هدف اصلی آن تولید مجموعه‌ای از سرویس‌های کاندید برای پروژه‌های معماری سرویس‌گرا است. مطالعات نشان می‌دهد اکثر روش‌های شناسایی سرویس از رویکرد مدل فرایندی یا مدل نرم‌افزارهای کاربردی استفاده کرده‌اند که هزینه‌بر، زمان‌بر و دارای پیچیدگی می‌باشد. رویکرد شناسایی مبتنی بر قابلیت برای برطرف کردن مشکلاتی از قبیل عدم دسترسی به مدل فرآیندی، زمانبر بودن و هزینه‌بر بودن رویکردهای قبلی و همچنین جهت مدرن‌سازی سیستم‌های اطلاعاتی مطرح شده‌است. در این مقاله روش پیشنهادی مشتمل بر سه فاز اصلی شناسایی قابلیت بر اساس استراتژی، مدل‌سازی قابلیت‌های کسب و کار در قالب طراحی نقشه قابلیت‌ها و مدل‌سازی سرویس کسب و کار تعریف شده‌است. این روش می‌تواند با تطبیق مدل مرجع خدمات از طریق ماتریس نگاشت قابلیت‌ها و نوع سرویس منتج به شناسایی سرویس مربوطه شود. در نهایت سرویس‌های شناسایی شده در کاتالوگ مطلوب خدمات دسته‌بندی می‌شوند. مدل‌سازی روش پیشنهادی با استفاده از نرم‌افزار اسپارکس، جهت شناسایی سرویس سرویس‌های کسب و کار آزمایشگاه معماری سازمانی دانشکده کامپیوتر دانشگاه ازاداسلامی واحد نجف آباد انجام شده‌ است. ارزیابی سرویس‌های کاندید به روش آزمون لیتموس سرویس (SLT) انجام شده‌ است و ارزیابی روش پیشنهادی به روش دلفی با مشارکت خبرگان در حال انجام می‌باشد.

فراهم کردن زمینه باز کردن و انتشار داده‌های بخش عمومی از بستر دولت الکترونیک، در قالب مجموعه‌‌های داده‌ باز امری است که طی چند سال اخیر توسط دولت‌ها در سراسر جهان دنبال می‌شود. این مجموعه‌های‌ داده باز، در صورت برخورداری از تعامل‌پذیری داده‌ای مطلوب، قابلیتی را خواهند داشت که با سایر منابع داده‌ای تلفیق شده و جهت ایجاد ارزش جدید مورد استفاده قرار گیرند. با این‌حال در وضعیت کنونی، اکثر دولت‌ها به صورت محدود برخی مجموعه داده‌ها را در سطح پایینی از کیفیت و تعامل‌پذیری داده‌ای منتشر می‌کنند. در این مقاله، با استفاده از یک رویکرد مبتنی بر هستان‌شناسی، روشی پیشنهاد شده است که به سازمان‌های دولتی کمک می‌کند تا بتوانند طی گام‌های مشخص، داده‌های غیرحساس و قابل عمومی‌سازی را شناسایی و در شکل سرویس‌های داده‌ای خوش تعریف منتشر کنند. در این راستا یک بستر داده دولتی باز شامل یک درگاه (www.iranopendata.ir) جهت انتشار سرویس‌های داده‌ای و یک سامانه مدیریت داده (www.ogdms.iranopendata.ir) به منظور تسهیل و مدیریت فعالیت‌های مرتبط توسعه داده شده است. در نهایت طی یک مطالعه موردی بر روی شهرداری تهران، روش پیشنهادی به طور کامل پیاده‌سازی شده است. نتایج به دست آمده نشان می‌دهد که به کارگیری روش پیشنهادی منجر به ایجاد مجموعه داده‌های با کیفیت و با سطح قابل قبولی از تعامل‌پذیری می‌گردد. بهره‌گیری از یک رویه مبتنی بر هستان‌شناسی و پیاده‌سازی آن بر روی یک بستر داده‌دولتی باز از جمله نقاط قوت روش پیشنهادی نسبت به روش‌های پیشین است که منجر به انسجام در استخراج، توصیف و انتشار سرویس‌های داده‌ای می‌شود.

گذرگاه تبادل اطلاعات و خدمات، به عنوان بستری امن برای تعامل بین ذینفعان خدمات الکترونیکی در معماری دولت الکترونیکی بسیاری از کشورها، شناخته می شود. هدف نهایی این گذرگاه آن است که تعامل (تراکنش) بین دستگاه‌های اجرایی و ارائه دهندگان خدمات (سرویس‌های الکترونیکی) به گونه‌ای صورت گیرد که شهروندان بتوانند خدمات دولت را از طریق پنجره واحد از یک نقطه، دریافت نمایند. در معماری دولت الکترونیکی گذرگاه تبادل اطلاعات و خدمات در سطح ملی و هر کدام از خوشه‌های خدمت در نظر گرفته شده است که در سطح ملی با عنوان NIX-GSB هم اکنون در حال سرویس‌دهی است و در بعضی از خوشه‌های خدمت نیز عملیاتی گردیده است. با توجه به اینکه بسیاری از تعاملات بین دستگاهی در سطح استان‌ها قرار دارد، به این معنی که مخاطبین استانی عموما خدمات دولت را از همکاری دستگاه‌های اجرایی دولت در سطح استانها، دریافت می‌نمایند، این سوال مطرح می‌شود که آیا گذرگاه اطلاعات و خدمات دولت در سطح استانی (PIX-GSB) نیز ضرورت دارد یا خیر؟ بایستی درنظر گرفت چالش اصلی که جواب این سوال را مشکل می‌نماید، آن است از طرف دیگر بسیاری از سامانه‌های اطلاعاتی دولت به صورت متمرکز و ملی پیاده‌سازی شده‌اند. بعلاوه، جنبه‌های دیگری در این مساله، وجود دارند که بایستی بررسی گردند. در این مقاله، در ابتدا به دنبال پاسخ به ضرورت PIX-GSB است و سپس محتوای قابل پیش‌بینی برای گردش روی آن را معرفی می‌نماید. براساس تجارب دیگر کشورها، توصیه می‌شود که PIX-GSB در معماری دولت الکترونیکی کشور، عملیاتی گردد که راه حل مناسبی برای اشتراک منابع در سطح استانی و ارتقاء سطح اختیارات استانی است.

در این مقاله، مدل بلوغ تعامل‌پذیری کشور به اختصار معرفی شده‌ است. عناصر اصلی مطرح در این مدل شامل سطوح بلوغ، ابعاد مورد بررسی، شاخص‌های ارزیابی و همچنین روش ارزیابی سطح بلوغ تعامل‌پذیری است. این مدل دارای ده سطح بلوغ به‌همراه شش بُعد جهت بررسی تعامل‌پذیری است. جهت بهبود کیفیت ارزیابی، ابعاد به شاخص‌هایی ملموس و قابل اندازه‌گیری در سازمان‌ها/سیستم‌های اطلاعاتی تجزیه شده است که هر یک از این شاخص‌ها در سطوح مختلف امتیازاتی را در زمینه تعامل‌پذیری به خود اختصاص می‌دهند. در نهایت با امتیازدهی به شاخص‌ها، امکان تعیین سطح بلوغ تعامل‌پذیری برای یک سازمان وجود خواهد داشت. بر مدل ارائه شده، نحوه ارزیابی تعامل‌پذیری از سه جنبه‌ی بلوغ تعامل‌پذیری بین دو سیستم اطلاعاتی/سازمان، بلوغ تعامل‌پذیری در یک سیستم اطلاعاتی و بلوغ تعامل‌پذیری در یک سازمان‌ بیان خواهد شد.

در این مقاله، عناصر اصلی مدل مرجع نرم‌افزار ایران به اختصار معرفی شده است. این مدل شامل سه سطح سیستم، مؤلفه‌های کاربردی و واسط است. در بخش سیستم این مدل، 11 گروه سیستم، 74 سیستم و بیش از 250 ماژول وجود دارد. بخش مولفه‌های کاربردی شامل 4 گروه مؤلفه برنامه، 36 مؤلفه برنامه و بیش از 100 ماژول است. در نهایت، قسمت رابط‌ها شامل 16 رابط است. صرفاً ارائه مدل مرجع چندان مفید نیست و لازم است موارد استفاده از مدل مشخص شود. در همین راستا، این مقاله 10 مورد استفاده برای مدل مرجع نرم‌افزار ایران را شرح می‌دهد. به عنوان یک مورد خاص استفاده، مشارکت دولت در تهیه نرم‌افزارهای عمومی برای دستگاه‌های دولتی (بر اساس مدل مرجع نرم‌افزار ایران و با هدف کاهش هزینه در تهیه و نگهداری سیستم و افزایش کیفیت سیستم) توضیح داده شده است.