انجمن کامپیوتر ایران

امروزه با محیط‌های متغییر سیستم‌های نرم‌افزاری، نظارت مناسب و دقیق برای ادامه عملیات، امری اجتناب ناپذیر است. عیب‌یابی و نگهداری در زمان اجرا،پرهزینه و وقت‌گیر بوده و از طرف دیگر، نیاز بسیاری برای کاهش پیچیدگی مدیریت و دستیابی به تمام الزامات موردنظر با هزینه مناسب در طول عملیات وجود دارد. نرم‌افزار خود تطبیق پاسخی به این نیازمندی‌هاست. نظارت مداوم و کسب اطلاعات دقيق در مورد حالت سلامت دروني سيستم (خود-آگاهی) و محيط سيستم (محيط-آگاهي)، نیازی ضروری در سيستم‌هاي خود‌ تطبيق مي‌باشد و بایستی شرايط تضمین تطبیق را تشخيص دهد. اطلاع از حالت نرمال سيستم، سيستم را قادر مي‌سازد تا به طور خودکار در هنگام شکست و خطاي اجزاء سيستم، از طريق راه‌اندازي مجدد يا پيکربندي مجدد، بازيابي شود. بررسی راهکارهای نظارت موجود بسیار ارزشمند خواهد بود، از اینرو، این مقاله مروری کلی از مدل‌ها و چارچوب‌های ارائه شده برای نظارت سیستم‌های نرم‌افزاری خود تطبیق، مقایسه آنها، و فضای پژوهشی پیش رو ارائه می‌نماید.