انجمن کامپیوتر ایران

مساله زمان بندي وظایف در یک سامانه ي چندپردازنده به صورت نسبت دادن مجموعه اي از وظایف به تعدادي پردازنده تعریف می شود.این وظایف باید به گونه اي به پردازند هها نسبت داده شوند که زمان اجراي نهایی کمینه شده و مجموع هاي از معیارها رعایت شوند. مجموعه گستردهاي از راهحلهاي دقیق و ابتکاري 4 براي حل این مساله بهینه سازي مطرح شده است . مشکل اصلی راه حل هاي قبلی عد م'کارایی براي فضاي حال تهاي بزرگ و یا عدم تضمین دستیابی به راه حل بهینه است . در این مقاله، راه حلی نوین، مبتنی بر ترکیب روش الگوریتم ژنتیک و یادگیري تقویت ی 5 براي حل این مساله ارائه می شود. در این روش ابتدا مساله اولیه زمانبندي با استفاده از الگوریتم ژنتیک به چند زیر مساله شکسته شده و با استفاده از روش یادگیري تقویتی تلاش م یشود راه حلی بهینه براي هر یک از زیر مساله ها یافته شو د. جواب نهایی مساله به صورت مجموعه اي از زوج مرتب هاي وظایف و پردازنده ها ارائه خواهد شد . نتایج حاصل از شبیهسازي و ارزیابی سیستم بر روي موارد آزمایشی استاندارد نشان میدهد که این روش براي حل مساله ذکر شده به خوبی سایر روشها عمل کرده و از سرعت اجراي بالاتري برخوردار است.