انجمن کامپیوتر ایران

نياز به جداسازي خودكار گفتار از موسيقي در كاربردهايي نظير سيستمهاي بازيابي مستندات صوتي از اهميت زيادي برخوردار است. در گذشته روشهاي متعددي براي جداسازي مورد استفاده قرار گرفته است. در اين مقاله از 11 ويژگي سيگنال صوتي به عنوان ويژگي هاي متمايز كننده و از الگوريتمهاي تكاملي برنامهنويسي ژنتيك و سيستم تشخيص ايمني مصنوعي كه از عملكرد سيستمهاي زيستي موجود در طبيعت الهام گرفته شدهاند، براي توليد مدل جداكننده استفاده شده است. نتايج حاصل نشاندهندي كارايي بالاي دو الگوريتم برنامهنويسي ژنتيك و سيستم تشخيص ايمني مصنوعي براي دسته بندي گفتار از موسيقي است. داده هاي موسيقي و گفتار در شرايط تميز و نيز شرايط نويزي مورد استفاده قرار گرفته و كارائي روشهاي پيشنهادي براي تشخيص گفتار از موسيقي در شرايط نويزي بررسي شده است. همچنين اين مقاله تاثير كاهش حجم داده هاي آموزشي با استفاده از روش چند يسازي برداري و نيز قابليت برنامه نويسي ژنتيك در انتخاب ويژگيهاي مناسبتر را مورد ارزيابي قرار داده است.