انجمن کامپیوتر ایران

با توجه به پیوستگی حروف در زبان فارسی، استفاده از روش‏های توصیف مبتنی بر شکل کلی کلمات در بهبود عملکرد سیستم‏های بازشناسی موثر است. با توجه به اینکه مجموعه زیر-کلمات فارسی از نظر ساختار و پیچیدگی شکل، بسیار متنوع است، روش‏های مبتنی بر ویژگی‏های سراسری توصیف مناسبی از جزئیات شکل زیر-کلمات ارائه نمی‏کنند. از سوی دیگر، ویژگی‏های محلی نسبت به تغییرات درون-کلاسی حساسند و علاوه بر این ویژگی‏های ساختاری کل شکل را نیز در نظر نمی‏گیرند. برای بهره‏مندی همزمان از خصوصیات توصیفگرهای سراسری و محلی شکل، روش‏های مبتنی بر پیکربندی هندسی ویژگی‏های محلی ارائه شده‏اند. در این روش‏ها، هر شکل به صورت مجموعه‏ای از بخش‏های محلی و ارتباط ساختاری آن‏ها نمایش داده می‏شود. روشی که برای توصیف شکل زیر-کلمات در این مقاله به کار می‏گیریم، بر انتخاب بخش‏های مهم شکل زیر-کلمه و تعیین ارتباط مکانی این بخش‏ها استوار است. بخش‏هایی از شکل که بین نمونه‏های یک کلاس بیشتربن شباهت را دارند و در عین حال بیشترین تفاوت را با نمونه‏های سایر کلاس‏ها ایجاد می‏کنند، به عنوان بخش‏های مهم‏تر شکل انتخاب می‏شوند. ارتباط مکانی بخش‏های مهم شکل، با استفاده از گراف نسبی ویژگی‏دار نمایش داده خواهد شد. در یک آزمایش،برای بازیابی هر شکل ورودی، گراف‏های به دست آمده مقایسه شده و نتایج بررسی می‏شود.