انجمن کامپیوتر ایران

الگوريتم بهينه¬سازي بيز که در شاخه الگوريتم¬هاي تکاملي قرار مي¬گيرد، براي تخمين توزيع احتمال حاکم بر راه¬حل¬هاي منتخب، سعي در ساخت يک شبکه بيز دارد که بتواند اين توزيع را به خوبي تخمين بزند. سپس از اين شبکه براي توليد نسل بعد استفاده مي¬نمايد. نتايج به کارگيري اين الگوريتم حاکي از قدرت وي براي شناسايي روابط ميان متغيرهاي موجود در يک مساله بهينه-سازي مي¬باشد. در اين مقاله، روشي براي بهبود الگوريتم بهينه¬سازي بيز در محيط¬هاي پيوسته مطرح مي¬گردد که در آن راه¬حل-هاي انتخابي ابتدا با استفاده از يک الگوريتم خوشه¬بندي کارا، به چند خوشه تقسيم شده و سپس براي هر خوشه يک شبکه بيز توليد مي¬شود و نسل بعد با بهره¬گيري از شبکه¬هاي ساخته شده متولد مي¬شود؛ تعداد افراد توليد شده از هر شبکه بيز وابسته به تعداد راه¬حل¬هايي مي¬باشد که در خوشه مربوط به آن شبکه قرار گرفته است. نتايج آزمايشات نشان¬ دهنده¬ی برتري الگوريتم پيشنهادی بر الگوريتم استاندارد بهينه¬سازي بيز مي¬باشد.