انجمن کامپیوتر ایران

با پيشرفت تکنولوژي و کاهش ابعاد ترانزيستورها، چالش‌هاي جديدي در حوزه قابليت اطمينان تراشه‌هاي ديجيتال بوجود آمده است. از جمله اين چالش‌ها مي‌توان به سالمندي ترانزيستورها اشاره کرد که باعث کاهش کارآيي و تخريب عملکرد مدار مي‌شود. سالمندي ترانزيستورها موجب کاهش حاشيه نويز ايستا در سلول‌هاي حافظه مي گردد. تاکنون روش‌هاي زيادي به منظور کاهش اثرات سالمندي در حافظه‌ها ارائه شده است، اما تمامي اين روش‌ها سربار مساحت زيادي را به سيستم تحميل مي‌کنند. در اين مقاله، يک روش کدگذاري مجموعه دستورالعمل آگاه از سالمندي به منظور کاهش اثرات سالمندي در حافظه نهان دستورالعمل ارائه شده است. در روش پيشنهادي بخش‌هاي مختلف يک دستورالعمل به گونه‌اي کدگذاري مجدد مي‌شوند که اثرات ناشي از سالمندي در حافظه نهان دستورالعمل کاهش يابد. نتايج حاصل از شبيه‌سازي نشان مي‌دهد که روش پيشنهادي به‌طور ميانگين حدود 35/34% اثرات ناشي از سالمندي را در يک حافظه نهان بهبود مي‌بخشد.