انجمن کامپیوتر ایران

در طرح هاي برنامه نويسي چندنگارشي مبتني بر تنوع نرم افزار و راي گيري، مفاهيم درستي و توافق اكثريت با يكديگر متفاوتند. به عبارت بهتر اين روشها نمي توانند هيچ تفاوتي ميان توافق روي خروجي هاي نادرست يا درست قائل شوند و با كوچكتر شدن دامنه خروجي، احتمال توافق نادرست افزايش م ييابد. هدف اين مقاله ارائه طرحي براي بهبود الگوريتم راي گيري اكثريت با فضاي خروجي دودويي در فنون برنامه نويسي چندنگارشي در محي طهاي بدخواهانه و در شرايطي است كه بيش از نيمي از گره ها ممكن است به مصالحه درآيند. كاربرد اين طرح در سيست مها و نر مافزارهاي تحمل پذير نفوذ است.