انجمن کامپیوتر ایران

سامانه‌هاي نهفته‌ي بحراني-مختلط با به‌کارگيري اجزا با سطوح بحراني مختلف در يک بستر سخت‌افزاري مشترک، محبوبيت بسياري در صنايع هوايي و خودروسازي يافته‌اند. به‌منظور افزايش کارايي و کاهش هزينه، اين بسترها به‌سوي استفاده از چندين هسته‌ پيش مي‌روند. به دليل پردازش انبوه و طراحي عموماً مبتني بر باتري و نيز با توجه به کاهش ابعاد فناوري که خود موجب کاهش قابليت اطمينان مي‌گردد، توجه همزمان به مصرف انرژي و قابليت اطمينان در سامانه‌هاي بحراني-مختلط حائز اهميت است. در اين پژوهش راهکاري جهت نگاشت وظايف و زمان‌بندي آگاه از انرژي و قابليت اطمينان در يک سامانه‌ي بحراني-مختلط چندهسته‌اي با در نظر گرفتن سه سطح بحراني ارائه شده است. اين روش در زمان طراحي با توجه به قيود زماني و قابليت اطمينان به نگاشت و زمان‌بندي وظايف در عين کاهش انرژي مي‌پردازد. در زمان اجرا، علاوه بر کاهش هرچه بيشتر انرژي، با ارائه‌ي سناريوي تدريجي به مديريت توأمان زمان‌بندي و قابليت اطمينان در صورت رخداد سرريز در سامانه مي‌پردازد. راهکار پيشنهادي مقدار انرژي مصرفي را در فاز برون‌خط به طور ميانگين 14‌/‌5 درصد و در فاز برخط به طور ميانگين 41‌/‌5 درصد نسبت به حالت بدون اعمال DVFS کاهش مي‌دهد.