انجمن کامپیوتر ایران

يکي از عوارض خطرناک بيماري ديابت نوع يک افزايش و يا کاهش ناگهاني سطح غلظت قند خون مي‌باشد که باعث بروز خطراتي چون اغما و بيهوشي خواهد شد. بنابراين استفاده از روشي مناسب به منظور پيش بيني و در نهايت پيشگيري از اين عوارض گام مهمي درجهت کنترل بهينه بيماري محسوب مي‌شود. به همين منظور در اين مقاله سعي شده است تا به مقايسه شبکه‌هاي عصبي خود بازگشتي و شبكه عصبي پرسپترون سه لايه در فرايند پيش‌بيني نوسانات سطح غلظت قند خون بيماران مبتلا به ديابت نوع ۱ پرداخته شود. داده‌هاي پزشکي مورد استفاده در اين مقاله مربوط به ۳ بيمار زن ايراني مبتلا به ديابت نوع يک است که شامل الگوهايي چون نوع و دز انسولين تزريقي، فاصله زماني بين ساعات ثبت سطح غلظت قند خون و نيز سطح غلظت قند خون در ابتداي بازه زماني مي‌باشد. در پايان تحقيق با توجه به نتايج به دست آمده مشخص شد که شبکه‌هاي عصبي خود بازگشتي با کاهش تقريباً ۲۰ درصدي خطاي پيش بيني نسبت به ديگر روش‌هاي متداول و از جمله شبكه عصبي پرسپترون سه لايه، مي‌توانند به عنوان مدلي مناسب به منظور پيش‌بيني نوسانات سطح غلظت قند خون در بيماران مبتلا به ديابت نوع يک تلقي گردد.