انجمن کامپیوتر ایران

در اين مقاله به مدلسازي و تحليل يك سيستم مبتني بر مجازيسازي با اعمال جوانسازي بر اجزاي مختلف آن به كمك شبكه- هاي پاداش تصادفي ميپردازيم. اجزاي مختلف يك سيستم مبتني بر مجازيسازي كه بايستي جوانسازي بر آنها اعمال گردد، بخش VMM و نيز ماشينهاي مجازي در حال اجرا بر روي آن است. براي اولين بار اقدام به ارائه مدلي با استفاده از شبكههاي پاداش تصادفي براي اين مسئله نموده و سپس به تحليل آن ميپردازيم.مدلهاي پيشنهاد شده امكان محاسبهي ميزان دسترسپذيري (Availability) سيستم را تحت دو حالت فعالسازي مجدد گرم و سرد ميسر ميسازد. نتايج نشاندهنده بهتر بودن روش فعالسازي مجدد گرم بر فعالسازي مجدد سرد از نظر ميزان دسترسپذيري است.