انجمن کامپیوتر ایران

تطبیق آنتولوژی سعی در برقراری روابط معنایی بین المان­های مشابه در آنتولوژی­­های متفاوت دارد تا قابلیت تعامل را در وب­معنایی فراهم کند. پرداختن به مسئله ناهمگنی معنایی، نکته­ای کلیدی در محیط وب­معنایی است. تولید (نیمه) اتوماتیک نگاشت­ها با درنظرگرفتن عدم قطعیت، کاری فشرده و مستعد خطاست. وقتی مقادیر اطمینان نگاشت­ها خود غیرقطعی هستند، چگونه متد تجمیع آنها می­تواند قطعی باشد؟ چگونه آنها را به روشی مشخص مدل کنیم؟ این مقاله روشی را برای مدلسازی عدم قطعیت در تطبیق آنتولوژی­ براساس تئوری مجموعه­های فازی و با استفاده از عدد فازی ذوزنقه­ای معرفی می­کند و سپس به توصیف روشی برای تجمیع عقاید تطبیق­گران می­پردازد. به کمک این روش، همترازی تطبیق­گران را ترکیب می­کند تا بر همترازی­های متناقض و ناقص یا موارد مخرب غلبه شود. آزمایشات نشان داد که در آنتولوژی­­های واقعی، نتایج بدست­آمده، از میانگین تطبیق­گران هم بالاتر ­است و به بهترین ایشان نزدیک می­شود.