انجمن کامپیوتر ایران

يکي از مشکلاتي که در مورد برخي بيماران چشمي وجود دارد، رويه تشخيص است. براي تشخيص بيماريهاي چشم از تصوير¬برداري سونوگرافي استفاده مي¬شود. اما در برخي موارد به دليل کيفيت پايين تصاوير سونوگرافي و همچنين نويزهاي وارده، برخي از جزئيات تصوير محو شده و شباهتهايي در ويژگي هاي تشخيصي برخي از بيماريها بوجود مي آيد. از اين ميان، تشخيص جداشدگي شبکيه (که نياز به عمل جراحي در اسرع وقت دارد)، اهميت بسزايي براي چشم پزشکان دارد و يافتن راهي که بتواند امکان تشخيص آن را از ساير بيماريها فراهم کند مي¬تواند نقش مفيدي در تشخيص بهنگام اين بيماري داشته باشد. در اين بررسي ابتدا تصوير سونوگرافي ديجيتال، مورد پيش پردازش قرار مي گيرد تا نويز موجود در آن تا حدودي کاهش يابد. سپس با استفاده از روش آناليز اجزاي ويژه (PCA)، ويژگي هاي تصوير استخراج مي¬شود و در نهايت از شبکه هاي عصبي براي تشخيص بيماري استفاده مي¬کنيم. در اينجا عملکرد دو نوع شبکه عصبي پرسپترون چند لايه (MLP) و شبکه با توابع پايه شعاعي (RBF) را مورد ارزيابي قرار مي¬دهيم. نتايج حاصل از اين بررسي نشان مي دهد که استفاده از شبکه عصبي RBF براي تشخيص بيماري نسبت به شبکه پرسپترون چند لايه داراي عملکرد بسيار موفق¬تري بوده است و توانسته است به ۹۰ درصد تشخيص درست دست يابد، که اين امر از نظر تشخيص پزشکي مي¬تواند داراي اهميت زيادي باشد.