انجمن کامپیوتر ایران

در این مقاله برای تسریع در اجرای برنامه‌های توزیع شده و حصول حداکثر پتانسیل همروندی، از الگوریتم ژنتیک ترکیبی جهت زمان‌بندی مجدد دستورالعملها استفاده شده است. همروندی در اجرای برنامه‌های توزیع شده با افزایش فاصله مابین دستورالعمل فراخوانی غیرهمزمان راه دور و اولین دستورالعمل استفاده کننده از نتایج آن فراخوانی، افزایش می‌یابد. ولی برنامه‌نویسان عموماً با تفکر سریال برنامه می‌نویسند و بلافاصله پس از فراخوانی یک تابع از نتایج آن استفاده می‌نمایند، در نتیجه وابستگی‌های داده‌ای به نتایج حاصل از فراخوانی‌های راه دور، موجب توقف همروندی در اجرای فراخواننده و تابع فراخوانی شده می‌گردد. در این مقاله روش جدیدی در مرحله دوم از سیستم تقسیم و توزیع اتوماتیک برنامه‌ها برای زمانبندی مجدد دستورالعملها، با رعایت انواع وابستگی‌ها ارایه شده است. نتایج ارزیابی نشان می‌دهد که این روش از لحاظ زمانبندی در سطح توابع، منحصر بفرد بوده و قادر است در کمترین زمان، حداکثر همروندی را ایجاد نماید.