انجمن کامپیوتر ایران

فراهم نمودن یک الگوریتم مسیریابی کارا، از نظر نرخ تحویل بسته‌‏ها، تأخیر انتها به انتهاي تحویل بسته‌‏ها از مبدأ به مقصد و انرژی مصرفی، برای شبکه‏‌های حسگر زیرآبی بسیار چالش‏زا است. چراکه این شبکه‏‌ها دارای ویژگی‏‌های منحصر به فردی نظیر استفاده از کانال‏‌های صوتی بجای کانال‏‌های رادیویی جهت مخابره و نیز همبندی (توپولوژی) بسیار پویا به دلیل حرکت حسگرها توسط جریان آب هستند. یکی از الگوریتم‏‌های بسیار مطرح در این زمینه، الگوریتم مبتنی بر عمق DBR است. این الگوریتم بسیار ساده است، ولی از نظر نرخ تحویل بسته‏‌ها، تأخیر انتها به انتها و انرژی مصرفی کارامد نیست. در این مقاله با اضافه کردن یک رویه شتاب به الگوریتم پایه DBR، سعی می‏‌شود کارایی این الگوریتم افزایش یابد. در رویه شتاب، از یک مکانیزم احتمالاتی ساده جهت تسریع در ارسال بسته‌‏ها و نیز افزایش چند-مسیری به سمت مقصد استفاده می‏‌شود. در الگوریتم DBR گره‏‌ها‏ ابتدا مدت زمانی بسته دریافتی را در بافر خود نگه‏ می‏دارند و سپس، در صورت لزوم، آن را به سمت مقصد هدایت می‏کنند،‌ اما در رويه شتاب الحاقی، هر گره دریافت کننده بسته، با احتمال بسته دریافتی را بلافاصله به سمت مقصد هدایت می‏‌کند و با احتمال 1 – Pf از روال معمول DBR پيروي مي‏كند. الگوریتم پیشنهادی توسط شبیه‏‌ساز JSIM پیاده‌‏سازی گردیده و با انجام یک‏سری آزمایش‏‌ها، کارایی آن با الگوریتم پایه DBR از نقطه نظرهای نرخ تحویل بسته‏‌ها، تأخیر انتها به انتها و انرژی مصرفی مقایسه گردیده است. نتیجه آزمایش‌‏ها حاکی از برتری الگوریتم پیشنهادی در مقایسه با الگوریتم DBR است.