انجمن کامپیوتر ایران

در اين مقاله قصد داريم با ترکيب روش تکامل تفاضلي با درخت مدل خطي محلي، تعداد نرونهاي مدل اصلي را براي رسيدن به خطاي مشخصي کاهش دهيم و ساختار درخت مدل خطي محلي را بهينه کنيم. در واقع با استفاده از توانايي سيستم هاي عصبي- فازي و روشهاي تکاملي، سيستم همهمنظوره اي با حجم محاسبات کم و زمان اجراي پايين جهت تخمين توابع معرفي کرده، سپس کارايي آن را با الگوريتم اصلي مقايسه مي کنيم. نتايج نشان مي دهد سيستم معرفي شده داراي کارايي مناسب تري نسبت به الگوريتم اصلي و روشهای قبلی است.