انجمن کامپیوتر ایران

شناسايي رابطه تقابل در گفتمان به توانائي توليد و درک گفتمان کمک مي¬کند و در سيستم¬هاي متعددي مانند خلاصه¬ساز، تفسير و... کاربرد دارد. اين رابطه در يک گفتمان مي¬تواند به کمک نقش¬نماهاي خاص رابطه تقابل مانند "اما" و "ولي" شناسايي شود؛ اما در بعضي موارد اين نقش¬نماها حذف مي¬شوند و شناسايي رابطه را با مشکل مواجه مي¬کنند. به همين علت به منظور شناسايي اين رابطه، از ويژگي¬هاي زمان فعل¬ها، جفت کلمات، وجود يا عدم وجود شناسه¬هاي اعداد در دو قسمت متني اطراف نقش¬نما، فعل¬ها و کلمات منفي در يک طرف نقش¬نما و در طرف ديگر و عبارات دو و سه کلمه¬اي پرکاربرد در رابطه تقابل، استفاده شد. در اين مقاله پس از گردآوري 5000 نمونه رابطه تقابل و 5000 نمونه ساير روابط از مجموعه داده پژوهشکده هوشمند علائم، براي هر نمونه بردار ويژگي تشکيل داده شد. و در نهايت براي دسته-بندي و تشخيص رابطه تقابل از ماشين بردار پشتيبان (SVM) استفاده شد. ميزان صحت دسته¬بند 84.95 در بهترين حالت است.