انجمن کامپیوتر ایران

امروزه کامپيوترهاي بزرگ موازي، سيستم¬هاي چند پردازنده¬اي بر تراشه (MPoCs)، چند‏کامپيوتري‏ها و ... از مؤلفه‏هاي ذخيره¬ساز در مقياس بزرگي ساخته ¬شده¬اند که در مقايسه با سيستم¬هاي عادي نرخ خرابي بالايي دارند. يکي از مهم‏ترين موضوع¬ها در طراحي چنين سيستم¬هايي، توسعة يک شبکة ارتباطي کارآمد است که گذردهی بالا و تأخير ارتباطي ناچيزي را تحت شرايط مختلف کاري تدارک مي¬بيند. پيشرفت سامانه‏های ذخیره‏ساز داده باعث به وجود آمدن روش‏هاي ذخيره اطلاعات موازي با کارآيي بالا و بهای ناچیز در مقياس بزرگ شده است؛ با این حال، تحمل‏پذيري اشکال، دسترس‏پذیری و اطمينان‏پذيري در زمره پارامترهایی هستند که کماکان در اکثر طراحي‏ها مورد توجه قرار نمي‏گيرند. در اين مقاله بنا داريم به ارزيابي کارآيي تحمل‏پذيري اشکال در شبکه¬های میان ارتباطی که دارای حافظه¬هايي با مقياس بزرگ هستند پرداخته و همبندي‏هاي مختلف این شبکه¬ها را از منظر تحمل‏پذيري اشکال و اطمينان¬پذیری مورد شبيه‏سازي و ارزیابی قرار دهیم. هدف اصلي از اين بررسی آن است که بتوانيم همبندي‏هايي را شناسايي کنيم که به کارگیری آن¬ها موجب افزایش اطمينان¬پذیری در سامانه¬های ديسک‏ مي‏شود.