انجمن کامپیوتر ایران

با مطرح شدن شبکه‌های حسگر بی‌سیم و افزایش کاربردهای بی‌درنگ و حیاتی بر روی آنها، مباحث پیشرفته بر روی این شبکه‌ها مانند مسئله زمانبندی، تأخیر انتها به انتها، تضمین امنیت و سایر آن، به سرعت رشد پیدا کرده است. از طرفی، محدودیت‌های انرژی و محاسباتی و حافظه‌ای این شبکه‌ها و همین طور محیط معمولاً بی‌دفاع و متخاصمانه‌ای که ممکن است در آن بکار گرفته شوند، امکان و احتمال انواع حملاتی که با توجه به این شرایط برای آنها متصور است را بیشتر می‌کند. بنابراین روش‌های امنیتی در قالب سرویس‌های امنیتی مانند احراز هویت، بررسی یکپارچگی و محرمانگی، برای خنثی کردن این تهدیدات بر روی شبکه‌های حسگر بی‌سیم بکارگرفته می¬شوند. پرواضح است که استفاده از سرویس‌های امنیتی برای تأمین نیازمندی‌های امنیتی کاربردها، باعث تحمیل سربار امنیتی در قالب زمان و انرژی می‌شود که ممکن است موعد کاربردها را تهدید یا با خطر از دست رفتن روبرو کند. متأسفانه مدل‌های تخصیص منابع و زمانبندی موجود در زمینه‌های مختلف اکثراً جمیع ملاحظات مطرح شده در بالا را پوشش نداده‌اند. در این مقاله با بهره¬گیری از یک مدل برای سربار امنیتی، روش پیشنهادی جهت زمانبندی امنیتی کاربردهای بی¬درنگ بر پایه الگوریتم EDF و پروتکل TDMA و با اجتناب از تداخل، مختص شبکه¬های حسگر بی¬سیم با نام CFSRTS ارائه شده است. بستر و مدل شبکه را نیز نزدیک به استاندارد WirelessHART که یک استاندارد باز برای شبکه¬های حسگر بی¬سیم برای کاربردهای بی¬درنگ است، تعریف کرده¬ایم. در آخر به ارزیابی کارایی این روش و تحلیل میزان افت کارایی در مقابل امکانات بدست آمده می¬پردازیم.