انجمن کامپیوتر ایران

در این مقاله نشان داده شده که معیارهای حداکثر چسبندگی و حداقل اتصال بین قطعات معماری در برنامه‌های محاسباتی توزیعی معیار صحیحی نمی‌تواند برای ارزیابی معماری باشد. چرا که در این نوع برنامه‌های توزیعی هدف افزایش سرعت اجرایی با ایجاد حداکثر همروندی در اجرای قطعه‌های توزیع شده است. در این راستا در این مقاله یک رابطه کلی تخمین زمانی به عنوان تابع هدف جهت سنجش ارزش توزیع‌های متفاوت از کد برنامه‌های شیئ گرای محاسباتی ارائه شده است. این رابطه تخمین زمانی که با پیمایش گراف جریان فراخوانیها ایجاد می‌شود، برای هر فراخوانی دو حالت غیر همگام راه دور و ترتیبی را در نظر می گیرد. نوع فراخوانیها بر اساس خوشه‌بندی مدل ارتباطی کلاس‌های استخراج شده از برنامه مورد نظر مشخص می‌شود. هد ف، بدست آوردن خوشه‌بندی ای است که حداکثر همروندی را در اجرای برنامه حاصل نماید. با این روش می‌توان بهترین ترکیب توزیع و تعداد ایستگاه‌های کاری برای توزیع برنامه‌ها در سطح شبکه را بدست آورد.