انجمن کامپیوتر ایران

تامين هزينه و انرژي موردنياز براي ارائه سرويس در شبكه¬هاي همكاري به عهده كاربران شبكه است. از سوي ديگر، كاربران شبكه¬هاي همكاري عامل¬هايي مستقل بوده و هدفشان بيشينه كردن بهره¬¬ايست كه از شبكه به دست مي¬آورند. بنابراين، در حالت عادي، كاربران شبكه انگيزه كافي براي همكاري با ساير اعضا ندارند. استفاده از مکانيزم هاي انگيزشي روشي مرسوم براي اعمال همکاري در چنين شبکه¬هايي است. در اين مقاله، يك مکانيزم انگيزشي براي شبكه¬هاي همكاري با استفاده از سيستم شهرت مرکزي و مبتني بر نظريه بازي‏ها ارائه مي¬شود. به نظر مي¬رسد بازي نظيريابي تصادفي براي مدل کردن خصوصيات پايه¬اي شبكه¬هاي همكاري مناسب باشد. از اين روي، ابتدا تعاملات بين گره¬ها به عنوان يك بازي نظيريابي تصادفي مدل شده و سپس يك پروفايل استراتژي، شامل قانون تنبيه براي بازيكن متخلف، پيشنهاد مي¬شود. اثبات مي¬کنيم كه اين پروفايل استراتژي يك تعادل زيربازي¬ـ¬كامل است. به اين ترتيب، مکانيزمي که در اين مقاله ارائه مي¬شود در تشويق گره¬ها به همکاري موفق خواهد بود.