انجمن کامپیوتر ایران

یکی از مهمترین قسمتهای یک بسته نرمافزاری ERP که به کمک آن میتوان انعطاف‌پذیری سیستم را تضمین نمود، محیط توسعه است که در آن امکان اختصاصی‌کردن و یا توسعه عملکرد بسته نرمافزاری ERP برای برآورده نمودن نیازمندیهای خاص سازمان استفاده کننده، فراهم میشود. از طرفی، تمايز اصلی سامانه‌های ERP نسبت به سایر سامانه‌های یکپارچه، در مجهز بودن آنها به فرآيندهای کاری بر اساس بهترین تجربیات است که البته بر اساس نياز سازمان خریدار می‌توان فرآيندهای مزبور را با استفاده از محیط توسعه اختصاصی نمود و بجای بکارگيری بهترين روش انجام کار، روش موجود در سازمان را پياده کرد. اما یکی از محدودیت‏های اصلی در محیط‌های توسعه موجود، عدم انعطاف‌‏پذیری و هوشمندی لازم برای پشتیبانی از ایجاد و اصلاح فرآیندها در زمان اجرای آنها است. عامل‌های نرم‌افزاری، به عنوان بخشی از یک نرم‌افزار، میتوانند برای تأمین این انعطاف‌پذیری مناسب باشند. در این مقاله، یک معماری عامل‌گرا پیشنهاد می‌شود که به تأمین انعطافپذیری در سیستم‌های ERP کمک می‏کند. نتایج ارزیابی نشان می‌دهد که معماری ارائه شده دارای شاخص‌های انعطاف‌پذیری میباشد و ضوابط یک معماری مبتنی بر عامل را دارا است.