انجمن کامپیوتر ایران

این مقاله به ارائه يك مدل تراز بندی جدید برای ساخت پیکره‌های موازی دو‌زبانی انگليسي-فارسي پرداخته است. در حالت کلی چارچوب پيشنهادي، غیر وابسته به زبانهاي مبدا و مقصد بوده و از آن می توان برای تولید پیکره موازی، برای هر جفت زبان ديگري نيز استفاده کرد. نتايج بدست آمده از پياده‌سازي‌ها نشان داده است که بکاربردن ویژگیهای زبانی و غیر زبانی به صورت توامان، عملکرد سیستم را تا حد قابل قبولی بهبود خواهد بخشید. در اين مقاله اين بررسي نيز صورت ميگيرد كه توجه به وي‍ژگي‌هاي طولي، ترجمه تحت اللفظي و شباهت دستوري به صورت مستقل يا تركيبي چه اثری بر روي كيفيت نتايج مي‌گذارد. همچنين بكارگيري طبقه‌بندهاي چند گانه در تشخيص نوع ترازبندي به عنوان يكي از شاخص‌هاي اصلي سيستم مطرح است. از ويژگيهاي ديگر اين روش، قابليت ارتقاء مدل از طريق گنجاندن خصوصياتي (در بدنه بردارهاي ورودي) مي باشد كه ممكن است در آينده براي تشخيص بهتر نوع ترازبندي مورد توجه قرار گيرند. با اين حال، چالش اساسي مدل ما و بسياري از روشهاي پيشين وجود سلايق متنوع در ترجمه متون است كه سبب توليد جملاتي مي‌گردد كه مشابهت آنها با متن اصلي درحد معنا بوده و تنها قابل درك و تشخيص براي انسان مي‌باشد اين مساله كار را براي استخراج جفت عبارات معادل، بسيار سنگين مي‌نمايد.