انجمن کامپیوتر ایران

برنامه های کاربردی سرویس گرا معمولا در محیطی متغیر و پویا اجرا می شوند. چنین کاربردهایی باید دارای ساز و کار مناسبی برای پایش باشند تا از تغییرات سیستم و محیط به صورت بهنگام آگاهی یابند و بتوانند جهت سازگاری با این تغییرات و جلوگیری از بروز نقض، خود را با شرایط جدید وفق دهند. تاکنون روش های مختلفی برای پایش برنامه های کاربردی مطرح گردیده است، اما این موضوع هنوز با چالش هایی مواجه است. یکی از مسائل مهم در پایش، تعریف ارتباط بین سنجه های تعریف شده و حسگرهای موجود در سیستم است. در روش های ارائه شده مجموعه ای از حسگرهای ثابت در نقاط مختلف فرآیندها قرار داده می شوند که بطور پیوسته به جمع آوری داده ها می پردازند و امکان تغییر آنها در سیستم وجود ندارد. این در حالیست که برای تحلیل رفتار یک برنامه کاربردی سرویس گرا همواره به تمامی این اطلاعات احتیاج نیست و جمع آوری این حجم از داده ها علاوه بر هزینه اضافی، منجر به افت کارآیی سیستم می گردد. در تحقیق پیش رو، روشی برای پایش برنامه های کاربردی سرویس گرا ارائه شده است که از خصوصیاتی نظیر پویایی محیط های سرویس گرا پشتیبانی می کند. روش ارائه شده این قابلیت را دارد که بر مبنای سنجه های تعریف شده حسگرهایی را در سیستم ایجاد کند که این امر مانع از پایش پیوسته تمام سطح سیستم می گردد و سربار را کاهش می دهد. جهت ارزیابی روش ارائه شده، مجموعه ای از سناریوهای مختلف برای یک برنامه کاربردی سرویس گرا طراحی و پیاده سازی شده است. نتایج ارزیابی نشان می دهد که بکارگیری این روش پایش منجر به هدفمند کردن زیرساخت پایش بر مبنای سنجه های کارآیی می گردد و سربار پایش در سیستم را کاهش می دهد.

جرم‌یابی شبکه زیرشاخه‌ای از جرم‌یابی دیجیتالی و علم ضبط، جمع‌آوری و تحلیل ترافیک جهت کسب اطلاعات و تحلیل درباره‌ی‌منبع حمله است. جهت تحلیل ترافیک و شناخت منابع حمله از سیستم‌های پایش و نظارت بر شبکه استفاده می‌شود که اهداف متفاوتی از جمله کنترل و نظارت بر عملکرد سرویس‌دهنده‌ها، کاربران و تجهیزات شبکه و SLAرا دنبال می‌کنند. این سیستم‌ها علاوه بر بحث نظارت، وظیفه‌‌ی مدیریت متمرکز را نیز انجام می‌دهند. سیستم‌های سنتی از پروتکلی مانند SNMP استفاده می‌کنند که در تشخیص صحیح جرم و منابع حمله، پاسخگوی نیاز‌های نظارتی مانند جرم‌یابی شبکه‌ نمی‌باشند. سیستم‌های تشخیص نفوذ و دیواره‌های آتش، وظیفه‌ی تشخیص حمله و تهدیدات را بر عهده دارند، لذا در فرآیند جرم‌یابی خود جزئی از این سیستم می‌باشند و به عنوان یک حسگر امنیتی به فرآیند جرم‌یابی کمک می‌کنند. در سیستم‌های پایش لازم است تا تمام مراحل مدل جرم‌یابی گام به گام انجام‌ شده و از پروتکل مناسب با توانایی تحلیل بالا مانند پروتکل Netflow استفاده شود. پروتکل NetFlow به پنج سؤال رایج در ترافیک شبکه پاسخ می‌دهد، چه فرستنده‌ای به کدام گیرنده در زمان مشخص چه داده‌ای را در چه حجمی ارسال می‌کند. این تحقیق نشان می‌دهد که با استفاده از پروتکل NetFlow می‌توان ساختار پایش شبکه‌ها را اصلاح‌ کرده و یک زیرساخت بهینه جهت جرم‌یابی شبکه‌ها و سیستم‌ها ایجاد نموده و همچنین تحلیلی دقیق و سریع روی جرایم ارائه نمود.

این مقاله به مسئله مسیریابی وسائل نقلیه در دو مدل ایستا و پویا می‌پردازد. هدف این مسئله، یافتن مسیر با کمترین هزینه (زمان یا طول مسیر) برای خدمات‌رسانی به درخواست‌ها (از نوع پویا یا ایستا) است. به منظور کاربردي‌تر کردن مسئله، ویژگی برداشت‌ و تحویل (کالا یا مسافر) به‌صورت غیرهمزمان در نظر گرفته شده‌ است. در این مقاله دو روش برای حل مسئله مطرح، ارائه کردیم. در اولین روش پیشنهادی، تعمیمی از الگوریتم انتخاب‌ جامعه سیستم ایمنی مصنوعی را برای حل مسئله به‌کار گرفتیم. در روش پیشنهادی دوم، ابتدا خوشه‌بندی درخواست‌ها را با روش خوشه‌بندی فازی مرکز-میانگین انجام دادیم. سپس هر خوشه را با استفاده از الگوریتم انتخاب‌ جامعه و موازی با دیگر خوشه‌ها، مسیردهی کردیم. در ارزیابی روش پیشنهادی، آزمایش‌ها با نمونه‌های‌استاندارد و به‌کار گرفته‌ شده در تحقیق‌های اخیر، انجام شده‌ است. پس از مقایسه و تحلیل نتایج با نتایج استاندارد و روش‌های پیشین، مشاهده‌ ‌شد که روش پیشنهادی به‌طور میانگین در ۶۲% مواقع نتایجی بهتر از روش‌های اخیر، در دیگر موارد نتایج مشابه و در مقایسه با بهترین نتایج نمونه یافت‌شده ‌استاندارد، در ۴۷% موارد نتایج مشابه را کسب می‌کند.

شبکه‎های موردی بی‎سیم از دیرباز مورد توجه محققان و صاحبان صنعت بوده است. با گذشت زمان این شبکه‎ها حوزه‎های متفاوتی از صنایع و کاربردها را در برگرفته است و نوع خاصی از این شبکه‎ها با نام شبکه‎های اقتضایی بین خودرویی وارد صنعت خودرو شده است. از طرفی با گسترش حجم اطلاعات تولیدی توسط کاربران و نیاز روزمره افراد به دریافت و ارسال پیام در هر زمان و مکان، اخیرا توجه محققان به استفاده از این شبکه‎ها به عنوان بستری برای تبادل داده‎های حجیم کاربران نیز جلب شده است. مهم‎ترین هدف در این مقاله مدل‎سازی تاخیر و دست‎یابی به گذردهی بالاتر در شبکه‎های اقتضایی بین خودرویی، به کمک بهره‎مندی از فن‎آوری‎های مختلف دسترسی بی‎سیم می‎باشد. در این مقاله مدل‎سازی و محاسبه تاخیر را به کمک یکی از مدل‌های تئوری صف بانام "چابکی" انجام داده‎ایم و برای کاهش زمان تأخیر ارسال بسته‌ها روش جدیدی ارائه گردیده که در آن خودروها از چند تکنولوژی دسترسی بی‌سیم به‌صورت همزمان بهره می‌برند و بدین ترتیب بسته‌های داده بین چند صف که هرکدام به یک رابط ارتباطی بی‌سیم متصل است پخش می‌شوند و سپس به خودروهای مقصد فرستاده می‎شوند. این مدل‎سازی نهایتا موجب کاهش مدت‌زمان انتظار بسته‌های داده در صف‌ها می‌شود. پس از حل مدل ریاضی مسئله، که در آن حالت توزیع ایستا نیز محاسبه گردیده، نتایج حاصل از شبیه‌سازی، که تکنیک چندرادیویی با مدل صف مذکور را با کارهای پیشین مقایسه می‎کند، نشان‌دهندۀ کاهش چشمگیر زمان تأخیر ارسال بسته‌ها و افزایش گذردهی کلی شبکه است.

کاهش اندازه‌های ترانزیستورها در ابعاد نانو، مقابله با خطاهای گذرای چند بیتی (MBU) در حافظه‌ها را به دغدغه‌ی چالش برانگیز طراحان سامانه‌های مطمئن رقمی تبدیل نموده است. اگر چه روش افزونگی سه‌گانه‌ی اطلاعاتی قادر به پوشش این خطاهاست، مصرف توان بالای این روش در اغلب کاربردهای نوین قابل توجیه نیست. پیش بینی پژوهشگران بر جایگزینی کانال ترانزیستورهای اثرمیدان فن‌آوری CMOS با نانو ‌لوله‌های ‌کربنی (CNT) انگیزه‌ای شد تا این پژوهش به بررسی صرفه‌ی بکارگیری روش افزونگی سه‌گانه‌ی اطلاعاتی در فن‌آوری ترانزیستور‌هاي اثرمیدان مبتنی بر نانو ‌لوله‌های ‌کربنی (CNTFET) ‎بپردازد. بهره‌برداری از فضاهای بدون استفاده‌ی حافظه موجب مصرف عمده‌ی توان این روش در مدار رای گیر اکثریت دو از سه‌ی آن می‌‌شود. این پژوهش نشان داده است که پیاده‌سازی این رای گیر با فن‌آوری CNTFET، هزینه‌های مصرف توان و تاخیر را طوری کاهش می‌دهد که افزونگی سه‌گانه‌ی اطلاعاتی را به روشی مقرون به صرفه در سامانه‌‌های آینده تبدیل خواهد نمود. نتایج شبیه‌سازي در ابعاد 45، 32 و 22 نانو با ولتاژهای تغذیه 1، 9/0 و 8/0 ولت نشان دادند که پیاده‌سازی این مدار با فن‌آوری CNTFET نسبت به فن‌آوری CMOS تا 57% بهبود در متوسط توان مصرفی و تا 83% کاهش در تاخیر را به همراه خواهد داشت.

امروزه نیاز پیشرفت تکنولوژی امری قطعی به حساب میآید. یکی از لوازم حیاتی برای دستیابی به این نوع از پیشرفت در صنایع میکروالکترونیک، کوچکتر و سریعتر شدن افزاره های الکترونیکی است. با توجه به پیش بینی های موجود روند کوچک سازی افزاره های کنونی که مبتنی بر ماده ی سیلیکون هستند، با چالش جدی و غیرقابل گریز روبرو است. بنابراین برای رهایی از مشکلات پیش بینی شده سازندگان تراشه ها و موسسات تحقیقاتی به صورت فعال در حال جستجوی راه حل های جدید هستند. از میان راه حل های موجود، افزاره های مبتنی بر کربن توانسته اند جایگاه ویژهای در این عرصه پیدا کنند. در این مقاله سعی شده است تا با استفاده از یکی از ساختارهای معرفی شده ی مبتنی بر کربن، به نام گرافن، طراحی و مشخصه یابی یک بلوک منطقی قابل پیکربندی (CLB)، که در تراشه های FPGA مورد استفاده است، صورت پذیرد. البته ساختار داخلی این واحد به گونه ای است که طراحی افزاره های متداول و پرکاربرد در طراحی دیجیتال، همچون: فلیپفلاپ نوع-D (DFF) و لچ (Latch) را نیز در پی دارد. سرعت حدود 58 برابری در مقایسه DFF مبتنی بر سیلیکون و طراحی و استخراج پارامترهای زمانی مدار CLB و المان های داخلی تمام گرافنی آن نتایجی است که در این مقاله به آن پرداخته خواهد شد.

یکی از مهمترین چالش ها برای سیستم های دیجیتال مقیاس نانو، کاهش قابلیت اطمینان ناشی از افزایش نرخ خطای نرم این سیستم ها می باشد. با رسیدن ابعاد ابزارهای دیجیتال به مقیاس نانو نرخ خطای گذرای چندگانه، ناشی از برخورد یک ذره پرانرژی به سطح تراشه ها بیش از نرخ خطای گذرای تک‏رخدادی خواهد بود. بنابراین در فرآیند طراحی این سیستم ها، تکنیک های بهینه سازی باید آگاه از خطاهای گذرای چندگانه انتخاب شوند. در این مقاله، با ارایه چارچوبی جدید و به کمک افزایش پوشش الکتریکی دروازه های حساس، از طریق اندازه گذاری مجدد آن‏ها نرخ خطای نرم چندگانه در مدارهای ترکیبی بهبود یافته است. نتایج بروی روی مدارهای محک ISCAS85 نشان می دهد که اندازه گذاریمجدد دروازه ها در حضور گذارهای چند رخدادی موجب بهبود 2X نرخ خطای نرم در مقایسه با زمانی خواهد بود که اندازه گذاری دروازه ها تنها در حضور گذارهای تک رخدادی انجام می گیرد.

زماني که اشياء به اينترنت متصل باشند، طيف وسيعي از داده مربوط به آن‌ها در شبکه‌ها بارگزاري مي‌شود. چگونگي کنترل کردن اين حجم عظيم اطلاعات که توسط اشيا به شبکه تزريق مي‌شوند و تکنولوژي‌هاي فيلتر کردن اين اطلاعات از مسائلي است که با آن مواجه هستيم. اين موضوع زماني اهميت بيشتري پيدا مي کند که امکان خرابي گره ها و از بين رفتن اطلاعات را نيز به آن اضافه نماييم. يکي از راه‌هاي جلوگيري از، از دست رفتن داده، کمتر شدن انتقال‌ها و در نتيجه بيشتر شدن طول عمر شبکه‌ها ذخيره کردن داده‌ها و تکثير آن‌ها در شبکه است. روش‌هاي زيادي براي تکثير داده‌ها مطرح شده است. در بسياري از روش‌ها داده به تعداد نامحدود در شبکه تکثير مي‌شود، که اين نيز سربار شبکه را بالا مي‌برد. در پروتکل جديد که در اين مقاله ارائه مي شود، روشي که ارائه مي‌دهيم تعداد تکثير شد داده در شبکه محدود بوده و در نتيجه نه تنها هزينه انتقال را کاهش و دسترس ‌پذيري را افزايش مي‌دهيم، بلکه سربار شبکه را نيز کم مي‌کنيم. اين روش از سه مرحله تخمين فرکانس دسترسي، محاسبه آنتروپي و ساخت فهرست کانديدها تشکيل شده است. نتايج ارزيابي انجام شده نشان مي دهد که دسترسي پذيري در روش پيشنهادي 29% افزايش و هزينه انتقال اطلاعات 15% نسبت به روش مشابه کاهش مي يابد.

گریدهای محاسباتی امکان دسترسی فراگیر به منابع محاسباتی پویا و ناهمگن عظیمی را که در موقعیت های جغرافیایی مختلف قرار گرفته اند و از لحاظ اجرايي داراي مالكیت جداگانه‌اي می باشند، فراهم می آورد. از جمله برنامه‌های کاربردی که برای اجرا بر روی گرید مناسبند BoTها (Bag-of-Tasks) هستند. BoT شامل وظایف مستقلی است که هریک می توانند به طور جداگانه و موازی بر روی منابع مختلف اجرا شوند. کاربران گرید ممکن است برای کل وظایفBoT نیازمندی‌های کیفیت سرویس مانند مهلت و بودجه داشته باشند. از سویی صاحبان منابع در محیط‌های سودمندی تمایلی به افشای اطلاعات خصوصی منابع خود - همچون میزان بار محلی، ظرفیت منابع و استراتژیهای زمانبندی - ندارند. هدف مقاله حاضر ارائه یک الگوریتم زمانبندی برای BoT با اعمال محدودیت‌های مهلت و بودجه و بدون نیاز به افشای اطلاعات تامین‌کنندگان منابع است. الگوریتم ارائه شده مبتنی بر مذاکره - در راستای عدم افشای اطلاعات خصوصی و تامین محدودیت بودجه- و تخصیص همزمان منابع (Co-allocation) - برای افزایش سرعت اجرا و تامین نیازمندی مهلت زمانی- می‌باشد. شبیه سازی در محیط GridSim انجام و کارایی روش با الگوریتم DBC، که اطلاعات کاملی ازتمامی منابع دارد، ارزیابی و مقایسه شده است. رویکرد ارائه شده علاوه بر رفع ایرادات وارد بر الگوریتم های موجود، نتایجی مشابه الگوریتم DBC دارد.

اطلاعات در شبکه سلامت بطور قابل توجهی در حال افزایش است و ضرورت استفاده از روش ها و تکنولوژی های ارائه شده در کلان داده ها وجود دارد. با توجه به تنوع منابع داده ای در کلان داده ها، روش های موجود در یافتن شباهت بیماران دارای میزان درصد خطایی در ارائه نتایج است. هدف این مقاله، ارائه روشی مقیاس پذیر و گسترش پذیر، مبتنی بر نگاشت و کاهش است که می تواند تا حدود 99 درصد درستی نتایج را تضمین کند. روش پیشنهادی به کاربران کمک می کند تا شرایط مختلف را بر روی کلیه موجودیت ها در منابع داده مختلف اعمال کنند و نتایج را مشاهده نماید. ارزیابی ما نشان می دهد این روش با استفاده از طرح ستاره ای مبتنی بر انبار داده، در مقایسه با روش های مشابه، امکانات بهتری در پرس وجو ها به کاربر ارائه می کند.

نگهداری نرم‌افزار یکی از اصلی‌ترین فازهای تولید نرم‌افزار است و نیازمند تخصص، و صرف هزینه و زمان نسبتاً زیادی است. این فاز به دلیل مشکلاتی چون زیاد بودن حجم کد، نقص مستندات یا عدم به‌روز بودن آن‌ها عموماً پیچیده و ناکارآمد است. یکی از فعالیت‌های چالش‌برانگیز فاز نگهداری نرم‌افزار، یافتن چگونگی پیاده‌سازی مفاهیم مختلف در متن برنامه آن سیستم نرم‌افزاری است. واژه‌ی مفهوم در اینجا به معنی یک کارکرد خاص از سیستم است که مورد نیاز کاربر و برنامه‌ساز است. به عنوان مثال، چگونه دسترسی به اطلاعات GPS را در یک برنامه اندروید پیاده‌سازی نماییم. از آنجا که کدی که یک مفهوم خاص را پیاده‌سازی می‌کند، در طول برنامه پخش می‌باشد و با کدهایی که دیگر مفاهیم را پیاده‌سازی می‌کنند، در هم تنیده می‌باشد، پیداکردن کد مورد نظر در برنامه‌های بزرگ اغلب کار بسیار مشکلی می‌باشد. بدین جهت، روش های گوناگونی در مهندسی نرم‌افزار برای این منظور مطرح شده است. در این مقاله، ابتدا به طور خلاصه به بررسی روش‌های موجود برای یافتن چگونگی پیاده‌سازی مفاهیم نرم‌افزاری می‌پردازیم. در ادامه، محدودیت‌ها و ویژگی‌های نرم‌افزارهای اندروید و تأثیر آن‌ها در یافتن مفاهیم نرم‌افزاری را مورد بررسی قرار می‌دهیم. سپس، با استفاده از این ویژگی‌ها، روشی ایستا را برای یافتن مفاهیم نرم‌افزارهای سیستم عامل اندروید که توسط توسعه‌ی دهنده‌ی این سیستم عامل عرضه شده است را ارائه می‌دهیم. در این روش، بر روی مشخصات معماری نرم‌افزارهای اندروید و کتابخانه‌های استاندارد آن تمرکز شده است تا روشی اختصاصی، با دقت قابل قبول و بهبود یافته ارائه گردد. در انتها، برای ارزیابی بهتر روش ارائه‌شده، کارایی آن بر روی چند نرم‌افزار متن باز اندروید مورد بررسی قرار می‌گیرد.

محل‌یابی خطا یکی از طاقت‌فرساترین و زمان‌برترین فعالیت‌ها در توسعه نرم‌افزار است. بنابراین همواره خودکارسازی محل‌یابی خطا و کمینه کردن دخالت انسان در کشف محل خطا مورد توجه پژوهشگران بوده است. به بیانی دقیق‌تر می‌بایست زمانی که یک خطا گزارش می‌شود از طریق پردازش محتوای گزارش خطا، کد و غیره، مکان خطای گزارش‌ شده را تا حد امکان دقیق پیدا کرد. در این میان شناسایی توسعه‌دهندگانی که احتمال وقوع خطا در کد آن‌ها بیش از سایرین است، به شناسایی فایل‌های حامل خطا کمک خواهد کرد. در این مقاله روشی مبتنی بر بازیابی اطلاعات ارائه شده است که گزارش خطا را گرفته و با استفاده از کد، مخزن مدیریت نسخه و سوابق نویسندگان، فایل‌های احتمالی حامل خطا را به صورت مرتب‌شده بر اساس احتمال وجود منشأ خطای گزارش‌شده در آن‌ها به عنوان خروجی برمی‌گرداند. از طریق اجرای نسخه پیاده‌سازی شده این روش بر روی سه پروژه متن‌باز شناخته‌شده، ثابت کردیم که در نظر گرفتن مشارکت‌های پیشین افراد تیم در رتبه‌بندی فایل‌ها تأثیر مثبت خواهد داشت.

به طور کلی برنامه‌های هشداری که تاکنون ارائه شده‌اند براساس زمان تنظیم می‌شوند و با یادآوری زمان‌های خاصی که توسط کاربر از قبل تنظیم شده است، در برنامه‌ریزی زمانی به کاربر کمک می‌کنند. در بسیاری از مواقع پیش می‌آید که باید کاری را در یک مکان خاصی انجام دهیم اما فراموش می‌کنیم و نیاز داریم کسی در آن مکان به ما یادآوری کند و یا در سفر، می‌خواهیم زمانی که به یک مکان خاص رسیدیم از آن مطلع شویم، در روش پیشنهادی ارائه شده در این مقاله با استفاده از شبکه عصبی و برنامه موبایل توسعه یافته به فرد کمک می‌شود که در تلفن خود هشدارهایی برای مکان‌های مختلف تنظیم کند و نگران فراموش کردن آن‌ها نباشد. تفاوت اصلی این برنامه با نمونه‌های مشابه این است که به صورت هوشمند با استفاده از شبکه عصبی پرسپترون حرکت فرد در آینده را پیش‌بینی می‌کند که این قابلیت باعث کارکرد و دقت بهتر آن نسبت به دیگر برنامه‌ها می‌شود. همچنین در مدل یادگیری پیشنهادی، امکان یادگیری برخط نیز وجود دارد و برنامه به مرور زمان خود را با کاربر منطبق کرده و طبق نتایج کارایی آن بهبود می‌یابد.

دسته‌بندي نزديک‌ترين همسايگي يک تکنيک ساده و در عين حال مؤثر براي شناسايي الگو مي‌باشد. عملکرد اين تکنيک بطور قابل توجهي به تابع فاصله بکار رفته براي محاسبه شباهت بين نمونه‌ها ارتباط دارد. در روش پيشنهادي، براي تشخيص دسته‌ي نمونه آزمايشي ابتدا چند زيردسته بند‌ نزديک‌ترين همسايه با حاشيه بزرگ، بر مبناي يادگيري يک معيار فاصله ماهالانوبيس پياده‌سازي مي‌شوند. سپس نتايج دسته‌‌بندي اين چند زير‌دسته‌بند براي برآورد نتيجه‌ي نهايي در چارچوب نظريه دمپستر- شفر ترکيب مي‌شوند. از چارچوب نظريه دمپستر-شفر به دليل توانايي خوب در اجرا و ترکيب اطلاعات غيردقيق استفاده شده است. آزمايش‌ها روي مجموعه داده‌هاي UCI انجام شده‌اند تا تاثيرات تکنيک پيشنهادي را نشان دهند. نتايج آزمايش ها نشان مي‌دهد که روش پيشنهادي با دقت بالايي توانسته عمل دسته‌بندي را انجام دهد.

تشخیص ناهنجاری در ترافیک شبکه با اهداف مختلفی چون بهبود کارایی شبکه، تشخیص نفوذ و یا تضمین وجود دسترس‌پذیری برای مباحث امنیتی، مورد توجه است. یکی از روش‌هایی که در سال‌های اخیر برای تشخیص ناهنجاری در شبکه ارائه شده است، از ترکی بروش‌های مبتنی بر مدل سازی آماری و استنتاج آماری استفاده می‌کند. مقاله حاضر رويكرد نويني را براي تشخيص ناهنجاري در ترافيك شبكه ارائه مي‌دهد كه برمبناي تركيب استنتاج آماري و روش‌هاي پردازش سيگنال است. از آنجایی ‌که تبديل موجك يك ابزار چند مقياسي و انعطاف‌پذير در پردازش سيگنال‌هاست، در این مقاله با مبنا قراردادن روش مطرح‌ شده در مقالات قبلی، تأثیر اعمال تبدیل موجک را بر روی نرخ تشخیص ناهنجاری بررسی کرده و نشان می‌دهیم که تبدیل موجک، می‌تواند برای بهبود نرخ تشخیص مفید باشد. همچنین نشان می‌دهیم که استفاده از تبدیل موجک باعث می‌شود که چند تفکیک‌پذیری به ترافیک اضافه شود. این مسئله مشکل عدم وابستگی بلند مدت را در ترافیک شبکه برطرف می‌سازد. در نهایت ارزیابی با استفاده از دادگان موجود، برای روش ارائه شده و مقاله مبنا، به وسیله منحنی مشخصه عملکرد سیستم (ROC) انجام ‌شده و كارايي اين روش‌ها مقايسه مي‌شود.

بروز الگوهای گذار در طی انتقال داده‌های متوالی بر روی سیم‌های کانال‌های مابین هسته‌های پردازشی، می تواند منجر به اشکال همشنوایی در شبکه های روی تراشه گردد. با کاهش اندازه ی فناوری و نزدیک شدن سیم‌ها‌، نرخ رخداد اشکال همشنوایی افزایش می‌یابد و منجر به کاهش قابلیت اطمینان و کارایی سیستم و همچنین افزایش توان مصرفی در سیستم‌های مبتنی بر شبکه های روی تراشه می شود. یکی از راه‌های مقابله با اشکال همشنوایی استفاده از کدگذاری های اجتناب از همشنوایی مبتنی بر سیستم های عددی دودویی است که در آن از رخداد الگوهای انتقال مشخص در تولید کلمه کد جلوگیری می شود. اما مشکل این سیستم های عددی دودویی، سربار سیم های اضافی است که به کانال‌های ارتباطی تحمیل می شود. رشد عرض کانال را می توان با نمایش تعداد بیشتری کلمه داده با استفاده از سیستم های عددی سه مقداره کاهش داد. این مقاله یک روش کدگذاری مبتنی بر سیستم عددی سه مقداره با نام 3V-CAC را ارائه می کند که قابلیت سیستم ‌عددی را در نمایش کلمه کد افزایش می دهد. این روش، با کاهش سیم های اضافی موردنیاز برای کدگذاری، موجب کاهش سربار تحمیلی کدگذاری اجتناب از همشنوایی پیشنهادی می شود. ارزیابی های انجام شده نشان می‌دهد، کد 3V-CAC، تعداد سیم های اضافی کانال های ارتباطی را 30 درصد نسبت به کدهای مبتنی برسیستم‌ عددی دودویی فیبوناچی کاهش می دهد.

گسترش روزافزون رایانش ابری و نیاز به ذخیره سازی ابری در اغلب کاربردها و از طرفی اجتناب ناپذیر بودن خرابی گره ها در سیستم های توزیع شده ی مقیاس بزرگ، به اهمیت تکرار داده افزوده است. تکرار داده به منظور قابلیت اطمینان، دسترس پذیری داده و کارایی سیستم به طور گسترده ای در سیستم های ابری مورد استفاده قرار می گیرد. رویکرد بیشتر روش های تکرارداده ی پویا، مکان دهی داده ها نزدیک به محل درخواست های کاربران است که با هدف کاهش زمان انتظار کاربران و کاهش مصرف پهنای باند صورت می گیرد. یکی از مهم ترین چالش های موجود برای الگوریتم های تکرار داده، مسأله ی تغییر ناگهانی شلوغی در بار کاری است. روش هایی با رویکرد تکرار داده ترافیک گرا به منظور مقابله با این پدیده ارائه شده اند که موفق به کاهش مصرف پهنای باند داخلی به هنگام تغییر شلوغی شده اند؛ اما به طور متقابل به زمان انتظار کاربران لطمه هایی وارد شده است. در این مقاله روش بهینه شده ی تکرار داده پویایی به منظور مقاومت در مقابل تغییر شلوغی و بهبود کارایی ارائه شده است. روش پیشنهادی تعداد تکرار هر داده را براساس ترافیک محاسبه می کند و سپس با مقایسه ی ترافیک هر مرکز داده با یک حد آستانه، در مورد تکرار یا مهاجرت یا حذف آن تکرار داده تصمیم می گیرد. نتایج حاصل از شبیه سازی ها نشان می دهند که روش پیشنهادی ضمن عملکرد مناسب در مواجه با تغییر شلوغی، توانسته است کارایی سیستم را تا حد قابل قبولی در محیط ابر بهبود بخشد.

امروزه برقراری سرویس اینترنت با کیفیت بالا در کنار افزایش امنیت در جاده‌ها مورد توجه فراهم کنندگان سرویس‌های شبکه قرار گرفته است. از این رو زیرساخت شبکه متحرک بی‌سیم برای وسایل نقلیه (VANET) در سال‌های اخیر توسعه یافته است. شبکه سلولی LTE از نسل چهارم شبکه موبایل تکنولوژی مناسبی جهت فراهم سازی زیرساخت موردنیاز VANET است. اما برقراری سرویس اینترنت در سناریوهایی با سرعت بالا از قطع سرویس در اثر پدیده هنداور رنج می‌برد. هنداورهای مکرر در سرعت‌های بالاتر منجر به قطع کامل سرویس داده موبایل می‌شوند. ما در این مقاله برای حل مشکل قطع سرویس از مکانیزم توازن بار توزیع شده بین وسایل نقلیه در حال حرکت استفاده می‌کنیم. این مکانیزم با برقراری یک همکاری توزیع شده بین وسایل نقلیه مجاور سرویس اینترنت یکپارچه (بدون قطعی) را برای مسافران جاده‌ای در سناریوهای سرعت بالا فراهم می‌کند. ما به کمک شبیه سازی عددی براساس پارامترهای واقعی LTE الگوریتم ارائه شده را مورد ارزیابی قرار می‌دهیم.

در این مقاله، طرح زمان بندی خواب / بیدار بهینه در شبکه‌های حسگر بی‌سیم با در نظر گرفتن تأخیر حداقلی، صرفه جویی انرژی و انرژی مصرفی متوازن پیشنهاد شده است. در این طرح بازه های بیداری گره ها براساس الگوی مسیر هماهنگ و در نظر گرفتن بار ترافیکی شان متفاوت است. این امر باعث به حداقل رسیدن تأخیر که از مهم ترین فاکتورها در این شبکه ها است می شود. در این مقاله شیوه جدیدی ازهمکاری گره ها در فرآیند ارسال داده برای ایجاد مصرف متوازن تر انرژی ارائه می شود. در این طرح شبکه به چند سطح تقسیم می شود، چرخه بیداری گره های هم سطح به ‌صورت چرخشی و رادارگونه است، به عبارت ‌دیگر بازه بیداری هرگره علاوه بر گره والدش، با گره همسایه نیز هم پوشانی دارد. ما از این قابلیت استفاده نموده ایم و کار دریافت تائید و ارسال مجدد داده در صورت از دست رفتن داده را بر عهده گره همسایه فرستنده قرار داده ایم. با این کار ضمن افزایش توازن انرژی مصرفی و طول عمر پوشش شبکه، متوجه می شویم که زمان انتظار برای دریافت پیام تائید و ارسال مجدد کاهش می یابد که این خود افزایش صرفه جویی انرژی را به همراه دارد.

مفهوم مجموعه‌ ی غالب متصل، دو دهه است که به عنوان یک روش امید بخش برای مساله پوشش محیطی در شبکه‌های حسگر بی‌سیم معرفی شده است. هدف اصلی پروتکل‌های پوشش مبتنی بر مجموعه‌ی غالب متصل این است که تعداد گره‌های در حال خواب را برای ذخیره‌ انرژی بیشتر به حداکثر برسانند. در بسیاری از کاربرد‌های مجموعه غالب متصل به پوشش نسبی از محیط کفایت می‌شود در حالی که اگر پوشش را فقط ارسال اطلاعات در نظر بگیریم، بخش‌هایی از محیط توسط حسگرها حس نمی‌شود و این امر ممکن است موجب به وجودآمدن مشکلاتی در کاربرد نظامی و امنیتی شبکه‌های حسگر بی‌سیم شود. الگوریتم پیشنهادی سعی در پوشش کامل محیط، هم از لحاظ سنجش و هم از لحاظ ارسال اطلاعات را دارد، بنابراین با استفاده از مجموعه غالب متصلی که در مرحله اول ساخته می‌شود ستون فقراتی با کمترین گره فعال در محیط شکل می‌گیرد که در مرحله دوم توسط آن، گره‌های افزونه تشخیص و سپس با خاموش کردن آنها پوشش کامل محیط را باحداقل تعداد گره‌های فعال، فراهم می‌شود. نتایج آزمایش‌ها نشان داد که الگوریتم پیشنهادی با شناسایی و خاموش کردن گره‌های افزونه نسبت به الگوریتم‌های مقایسه شده که هدفشان پوشش کامل محیط از نظر سنجش محیط است از نظر تعداد گره‌های فعال و طول ‌عمر بهتر عمل می‌کند.